Het delen van eten: is het een zegen of een vloek?
Shared dining: het is tegenwoordig erg populair. Een schaal nacho’s delen in de bar, een broodplankje tijdens het wijnen of meerdere kleine gerechten tijdens het avondeten. Maar hoewel sommigen dol zijn op het delen van eten, zijn anderen dat wat minder.
Ook diëtisten twijfelen aan het concept. „Je eet een beetje van dit, een beetje van dat en verschillende gerechten door elkaar. Zo heb je geen overzicht van wat je eet en hoeveel. Overeten is een groot risico, ook omdat je alles wil proeven”, legt diëtiste Sanne Mouha aan HLN uit.
Eten wel of niet delen?
„Joey doesn’t share food.” Het is wellicht een quote die we allemaal, of in ieder geval de Friends-fans onder ons, kennen. Joey, een van de personages uit de populaire hitserie Friends, maakte in de serie heel duidelijk dat hij zijn eten niet wil delen. Het lijkt ook alsof er twee kampen zijn: degenen die er dol op zijn en degenen die het echt niet willen.
Het delen van eten is iets heel gezelligs en het biedt de optie om allerlei verschillende dingen te proeven. Maar dat is ook juist een valkuil, volgens diëtiste Mouha. „De meeste mensen eten ook een stuk sneller. Dat doen we vrij automatisch als er maar een beperkte hoeveelheid hapjes op een schotel ligt en de groep aan tafel groot is”, legt zij uit. „Je hoopt namelijk iets te pakken te krijgen voordat het weg is. Gezond is dat niet.”
Het kan echter ook zo zijn dat je juist te weinig eet, omdat je bang bent om te veel te eten. „Mensen vinden het soms te gênant om dat laatste hapje op te eten. Met het gevaar dat ze honger hebben achteraf en dan toch ongezonde dingen gaan eten.”
Onuitgesproken sociale regel
„Het is ook een soort onuitgesproken sociale regel”, voegt klinisch psychologe Hannah Both toe. „’Is het wel gepast om dat laatste stukje te nemen? Wat gaan mensen dan wel niet denken van mij?’, vraag je je dan af. Dat is vermoeiend en kan een reden zijn waarom mensen hun eten liever niet delen.”
„Shared dining houdt ook in dat je soms iets zal eten dat jij persoonlijk niet zo graag lust”, aldus de psychologe. „Je moet durven openstaan voor nieuwe dingen en dat is moeilijk voor sommige mensen.” Want dat betekent dat je de controle los moet laten. „Je hebt geen 100 procent controle over wat je eet, of je wel genoeg gaat hebben én hoeveel geld je gaat uitgeven.”
‘Is het oké als ik dit stukje pak?
Toch kan het leuk zijn om je eten te delen. Er is tegenwoordig ook bijna niet meer aan te ontkomen: in veel restauranten staan gerechten om te delen inmiddels op het menu.
Both vindt het concept wel eerder geschikt voor voorgerechten dan echt voor diners. „Ben je een kleine eter en kun je goed aanvoelen wanneer je genoeg hebt? Dan zijn zulke kleine, verschillende gerechten ideaal. Heb je geen goede portiecontrole, dan raad ik sharing plates niet aan.”
En wat doe je nu als je ‘te weinig’ van iets krijgt? Bijvoorbeeld die eeuwige drie bitterballen, terwijl je met z’n vieren bent? Zowel Both als Mouha raden aan om het gewoon te zeggen. „Zeg bijvoorbeeld iets als: ‘Is het oké als ik dit stukje pak, als niemand anders het wil?’ of ‘Ik ga dit opeten, want niemand neemt dit toch.’ Nog een voordeel: je kunt altijd extra bestellen.”
Man gooit trouwring tot tweemaal toe in de sloot: ‘Blij om van dat wijf af te zijn’