Culinair journalist Laura de Grave ontrafelt de Nederlandse keuken
Wat maakt de Nederlandse keuken bijzonder? Culinair journalist Laura de Grave reisde op haar elektrische motor het land door om de meest bijzondere verhalen, ingrediënten en recepten te vinden.
Het ruikt naar pompoen en kruiden als je de keuken van Laura de Grave binnenstapt. „Ik dacht, ik ga weer eens pompoen roosteren”, zegt ze. De pompoen komt van Piet, uit Zeewolde. Wat streekgerelateerd eten betreft is Laura een expert. Ze schreef het Nederland Kookboek, waarin ze op zoek gaat naar de echte Nederlandse keuken. Want die blijkt een stuk gevarieerder dan stamppot en kroketten.
Geheimen uit de Nederlandse keuken
De kookwekker gaat en Laura haalt de pompoen uit de oven. „Ik vind het nooit erg dat het herfst wordt, dan zijn er weer pompoenen”, zegt ze. „Sorry, het is echt een zooi hier.” Er wordt overduidelijk veel gekookt in de keuken van de culinair journalist. „Daar heb ik eindelijk weer tijd voor.” De afgelopen twee jaar trok ze op een elektrische motor door Nederland om op zoek te gaan naar de meest typisch Nederlandse gerechten. Van de Zeeuwse bolus tot de waddengarnalenkroket. Maar ook ingrediënten zoals de Oosterscheldekreeft en de bloem voor de Limburgse vlaai komt ook gewoon uit de provincie. De verhalen én recepten tekende ze op. „Het voelt een beetje alsof ik de geheimen heb ontrafeld en opgeschreven.” Elke keer dat ze begint over de streekproducten en verhalen, verschijnt er een grote glimlach op haar gezicht en twinkelen haar ogen.
Wat een rijkdom
Eén van de verhalen die haar direct te binnen schiet als je haar vraagt naar wat haar het meest is bijgebleven, vond plaats op de Waddenzee. „Met twee vissers was ik oesters aan het vissen. We zaten op een soort rubberachtige boot met overal modder en een grote hijskraan in het midden. De visser zei: ‘Zie je die zwarte streep in de verte? Dat zijn oesterbanken’." Tien minuten later vaart de boot er tegenaan. „Echt bizar, waar je ook kijkt zie je oesters. Miljoenen, miljarden. Ik keek hem aan en zei: ‘Ik voel me Dagobert Duck die in een bak met geld zwemt.’ De vissersvrouw, Barbara, keek me aan met glinsterende ogen: ‘Wat een rijkdom, hè?’”
Grap
Eerder trok de schrijver de hoofdstad door om Amsterdamse keuken te ontdekken voor het Amsterdam Kookboek. „Dit vervolg is ontstaan vanuit een grap. Tijdens het maken van het vorige boek zei mijn fotograaf: ‘Als dit boek een succes wordt, wat wordt dan het volgende?’ Omdat ik net op dat moment mijn motorrijbewijs aan het halen was, grapte ik: ‘Op de motor door Nederland.’ In het Amsterdam Kookboek spring je als het ware bij mij achterop de fiets door de stad, nu spring je achterop de motor.”
Het Amsterdam Kookboek werd een succes en nu is er dus een vervolg. Zelf leerde Laura veel meer over eten in Nederland dan ze in eerste instantie had verwacht. „Ik heb de hele wereld over gereisd, maar had geen idee wat onze eigen keuken te bieden heeft. Het idee om het veel meer over streekvoedsel te hebben is tijdens het boek ontstaan. Als research ben ik alle provincies en veel streekwinkels afgegaan, om met mensen te praten en uit te vinden wat nou typerend is voor een plek. Het is een combinatie van lokale ingrediënten, traditionele én moderne gerechten. Ik kwam erachter dat de Nederlandse keuken veel regionaler is dan stamppot en kroketten. Het zijn al die bijzondere lokale producten en gerechten samen!”