Cassandra Oostrom
Cassandra Oostrom Lifestyle Gisteren
Leestijd: 2 minuten

Mensen interpreteren de emoties van hun hond vaak verkeerd, volgens nieuw onderzoek

Je hond een koekje geven en in haar ogen kijken… je bent er zeker van dat ze dolblij is. Maar is dat wel echt zo? Nieuw onderzoek van de Arizona State University laat zien dat mensen vaak de emoties van hun hond verkeerd interpreteren. 

De reden? We kijken meer naar de situatie dan naar de hond zelf en projecteren menselijke emoties op onze viervoeters, zeggen de wetenschappers. 

Baasjes interpreteren emoties van hond verkeerd

Onderzoekers Holly Molinaro en Clive Wynne ontdekten dat baasjes vooral afgaan op de context van een gebeurtenis om te bepalen hoe hun hond zich voelt. „Mensen letten niet zozeer op het gedrag van de hond, maar op wat er om hem heen gebeurt”, vertelt Molinaro over het onderzoek. „Zie je een hond een snoepje krijgen? Dan denk je: hij is blij. Zie je er één die straf krijgt? Dan neem je aan dat hij zich ellendig voelt. Maar dat heeft weinig te maken met de werkelijke emoties van het dier.”

In hun experimenten filmden de onderzoekers honden in zowel positieve (zoals een wandeling maken) als negatieve situaties (zoals de stofzuiger tevoorschijn halen). Vervolgens lieten ze deze beelden zien aan proefpersonen, soms met en soms zonder context. Hieruit bleek dat de mensen de emoties van de viervoeters niet beoordeelden op basis van lichaamstaal, maar op de situatie waarin hij zich bevond.

Zo beoordeelden de mensen een hond die nerveus reageerde op een stofzuiger als angstig. Maar toen dezelfde beelden werden getoond met de suggestie dat de hond reageerde op zijn riem, dachten mensen juist dat hij blij was. „We beoordelen de emotie van het dier dus niet op basis van wat hij doet, maar op basis van wat wij denken dat er gebeurt.”

Eigen emoties projecteren 

Nu maken wij mensen het onszelf nog moeilijker, door onze eigen emoties op onze honden te projecteren. Dit proces, ook wel antropomorfisme genoemd, maakt het nog moeilijker om écht te begrijpen wat onze dieren voelt. „Mensen en honden hebben een sterke band, maar dat betekent niet dat hun emoties of gezichtsuitdrukkingen hetzelfde zijn”, legt Molinaro uit.

Ze benadrukt dat we „bescheidener” moeten zijn in ons begrip van hondengedrag. “De eerste stap is beseffen dat we er niet zo goed in zijn om honden te lezen. Elke dier is uniek, met een eigen manier van emoties tonen. Let dus echt op je eigen hond, in plaats van zomaar aan te nemen wat hij voelt.”

Een veelvoorkomende misinterpretatie? Het ‘schuldige’ gezicht van je viervoeter na een standje. „Voelt je dier zich echt schuldig, of is ze gewoon bang voor verdere straf?”, vraagt Molinaro zich af. „Als we leren om verder te kijken dan onze eigen vooroordelen, kunnen we een diepere en eerlijkere band met onze hond opbouwen.”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties