Het Dilemma: ‘Kan ik van mijn man verwachten dat hij met pensioen gaat?’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.metronieuws.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2022%2F11%2FAOW-verhoogd-levensverwachitng-pensioen.jpg)
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week het dilemma van Marianne (72), die worstelt met haar man, die nog steeds niet wil stoppen met werken.
„Ik ben al 50 jaar getrouwd en houd zielsveel van mijn man. Samen hebben we twee kinderen opgevoed en vele stormen doorstaan. Zes maanden geleden ging ik met pensioen, in de hoop dat mijn man, die altijd zo gedreven is, zou besluiten om ook wat meer voor ons te kiezen en minder te werken. Helaas blijft hij onvermoeibaar doorwerken. Sinds maart 2020, ondanks de corona-crisis, is hij meer dan ooit gebonden aan zijn werk. Zijn baas stelt onredelijke eisen, en zelfs in onze vakanties is mijn man bereikbaar via zijn telefoon en computer.
Workaholic
Elke dag lijkt hij steeds verder op te gaan in zijn werk, terwijl ik verlang naar de rustige momenten samen – lange wandelingen, gezellig avondeten en samen genieten van een rustige middag met een goed boek. Zijn salaris is al jaren onveranderd en zijn inspanningen worden nauwelijks erkend. Ik kan niet begrijpen waarom hij zo doorgaat. Ik heb geprobeerd hem in te laten zien dat onze tijd samen kostbaarder is dan welke deadline ook, maar hij wijst mijn bezorgdheid af.
Nu zit ik met een knagend gevoel: heb ik het recht om te eisen dat hij zijn prioriteiten heroverweegt, om wat ruimte te maken voor ons samen? Of moet ik, in plaats van hem te pushen, accepteren dat hij altijd zo zal blijven? Soms denk ik dat ik als ouder van ons gezin – of als partner – misschien te veel verwacht in deze moderne tijd. Maar dan besef ik dat ik simpelweg verlang naar een evenwichtiger leven, waarin ik niet telkens alleen achterblijf.
Dilemma: moet ik mijn man confronteren en opkomen voor onze gezamenlijke tijd?
Aan de ene kant wil ik hem niet dwingen om te veranderen, omdat ik weet hoeveel hij van zijn werk houdt en wat het voor hem betekent. Aan de andere kant wil ik onze gezamenlijke toekomst niet opofferen, vooral nu we in onze zeventiger jaren zijn. Is het redelijk van mij om op te komen voor ons geluk, of moet ik het risico lopen onze relatie te schaden door hem onder druk te zetten?”
Wat vind jij dat Marianne moet doen? Reageer hieronder, op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.
Vorige week
Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Tom (41), die zich zorgen maakt over de sociale uitsluiting van een jongen uit de groep van zijn zoon.
Nancy zegt: „Dit kind heeft het ontzettend zwaar en wordt ook nog gepest. Is het jouw probleem? Nee, dat is het niet. Maar hoe zou jij je voelen als jouw kind zo buitengesloten wordt? En heb je al gecheckt of jouw kind ook niet meedoet aan dat pestgedrag?”
Ryanne vindt het goed dat Tom dit signaleert en dat hij erover denkt er iets mee te wilIen doen. „Ga eens met een zak chips of wat fris naar de kinderen toe en betrek iedereen bij het delen. En voer een gesprek of speel mee, waarbij je ook dit kind betrekt. Spreek eventueel met een paar ouders af dat jullie dat gezamenlijk en in spontane toerbeurten doen. Meevoetballende ouders zijn leuk, en voor de ouder scheelt het een avondje op de telefoon bankhangen. Ze zeggen vaak ‘It takes a village…’ wees dan ook een deelnemer aan die ‘village’, en schuif het niet gelijk af op anderen of professionals.”
Hana noemt het een vervelende situatie voor iedereen. „Dit is een mooi voorbeeld waarin je verschil kunt maken. Jij kunt nu een wereld van verschil maken in het leven van een ander mens, zonder al te veel moeite te doen. Die jongen is de twee belangrijkste mensen in zijn leven verloren en wordt ook nog eens gepest. Hij heeft geen handleiding gekregen. Ik zou het niet alleen bespreekbaar maken met de ouders, maar ik zou er een missie van maken dat deze jongen hier zo goed mogelijk uit komt.”
Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Meer dilemma’s van lezers lezen? De vraagstukken waren in de afgelopen maanden favoriet:
- Rachels schoonvader wil opeens op haar kinderen passen, maar ze vertrouwt hem niet. Hij heeft namelijk een niet al te best verleden.
- Verliefd zijn is vaak heerlijk, maar Jasmijn worstelt er nogal mee. Haar oog viel namelijk op een veel oudere man.
- Wat te doen als je collega thuis zit met een burn-out, maar je hem of haar tegenkomt in de kroeg? Het overkwam Sterre.
- Nadia’s zoon is vrienden met een jongen die lief en beleefd is, maar erg mager is en soms ‘s nachts spontaan komt ‘logeren’. Zou hij thuis verwaarloosd worden?