Roos Ravensbergen Lifestyle 2 okt 2024, 19:32

Leestijd: 4 minuten

Het Dilemma: ‘Ik kan mijn huisgenoot niet (meer) uitstaan’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Sterre (24), die haar huisgenoot, die nu een jaar bij haar in huis woont, niet uit kan staan.

„Ik mag echt in mijn handen knijpen met mijn huis in Utrecht, het is dichtbij alles, niet zo klein dat mijn kamer een veredelde bezemkast is en vooral niet te duur. Ja, ik leg er maandelijks een paar honderd euro voor neer, maar mijn vader helpt me ook een beetje om rond te komen. Maar goed, ik kan niet in m’n eentje zo’n huis betalen, dus heb ik twee huisgenoten. Een jongen en een meid, ongeveer mijn leeftijd en ook allebei nog studerend, net als ik. Ideaal, zou je zeggen, maar sinds een paar maanden trek ik het bijna niet meer om thuis te zijn.

Onderbroeken op de grond, de hele tijd aanwezig

Oorspronkelijk woonden we met drie meiden samen, wat heel goed ging, maar onze oude huisgenoot vertrok ruim een jaar geleden. Wij zetten hospiteeravonden op en deden echt ons best een zo goed mogelijke match te vinden. En dat was gelukt, dachten we. Onze nieuwe huisgenoot leek sociaal, vriendelijk, en benadrukte ook netjes en opgeruimd te leven. Even klopte dat ook: hij was vaak de hort op, maakte een vriendelijk praatje en we hadden geen last van een vies of rommelig huis.

Maar sinds een aantal maanden is dat veranderd. Het lijkt alsof wanneer ik thuis ben, hij er ook áltijd is. Nu is mijn kamer niet de grootste, dus zit ik ook graag in de woonkamer. Maar hij zit te veel in mijn space, voor mijn gevoel. Ik wil soms ook wel rust en dat lukt dan niet. Dat is echter nog niet wat ik het ergst vind. Ons huis lijkt met regelmaat eerder op een zwijnenstal dan op een plek waar drie (zo goed als) volwassen mensen wonen. Ik kom met regelmaat vieze onderbroeken tegen, naast de wasmand. Waarom stop je ze er niet gewoon in?

Dilemma: ‘Last van huisgenoot’

Heel eerlijk gezegd snap ik de ommezwaai niet zo goed. Eerst was alles koek en ei, en opgeruimd, en nu is dat zo anders. Ik heb het weleens bij hem aangekaart, maar dan wuift hij het weg. ‘Zal niet meer gebeuren’, zegt hij dan, of dat het per ongeluk was. Maar goed, daarna gebeurt het dus wel weer. Mijn andere huisgenoot kan het iets meer van zich af laten glijden. Het is ook geen ramp, natuurlijk, maar ik krijg bijna het gevoel dat ik gek ben omdat ik het wél erg vervelend vind.

Nu weet ik niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik hecht veel waarde aan m’n eigen space en rust, en bovenal aan een opgeruimd huis. Het aankaarten bij hem lost dus weinig op en van m’n andere huisgenoot krijg ik weinig steun. Maar toch vraag ik me soms ook af: zou er iets gebeurd zijn waardoor dit opeens zo is veranderd? Ik kan me niet voorstellen dat hij die eerste maanden deed alsof… Wat kan ik hiermee doen?”

Wat vind jij dat Sterre moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Lise (30), die samen met haar partner haar eerste kind verwacht, maar wiens schoonmoeder een sterke mening over de naam heeft.

Veel lezers hadden advies over dit dilemma, Melanie oppert een middenweg: „Ik zou het niet doen als je er zo in staat. Wellicht een overweging om het als tweede naam te doen? Die gebruik je toch bijna niet en heb je toch een soort van vernoeming zeg maar, maar als je dat ook niet wilt is het ook dikke prima. Het is jullie kind!”

Ook Suus geeft een zelfde advies: „Als je het niet erg vindt je kind twee namen te geven, doe je de naam die je schoonmoeder graag wilt, als tweede naam. En zijn eerste (roep) naam wordt dan de door jullie gekozen naam. Heeft ze toch een beetje haar zin! En als dat niet voldoende is voor haar, is het heel jammer, maar het is jullie kindje!”

Maar veel lezers zijn ook duidelijk: „Zou eens vragen aan haar… heeft jouw schoonmoeder ook beslist hoe jouw zoon heet? Dat gaat bij ons dus niet gebeuren”, zegt Marianne.

„Misschien moet je die schoonmoeder dan ook een andere naam geven en haar voortaan zo noemen”, grapt Nico.

„Gewoon tegen je schoonmoeder zeggen dat als zij die kleine eruit duwt, zij mag bepalen hoe het kind gaat heten, zo niet: jammer dan”, besluit Joris.

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Waarom je in het najaar meer fysieke klachten hebt (en hoe je het voorkomt)

Uitslapen in het weekend niet goed voor je? Dit onderzoek zegt van wel

Reacties