Mirthe Diemel Lifestyle 10 mei 2024, 19:32

Leestijd: 4 minuten

Opgebiecht: ‘Ik heb sierbloemen gestolen uit de tuin van mijn buren’

Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen. Deze week: Guus (28), die opbiecht dat hij bloemen uit de tuin van zijn overburen heeft gestolen, voor een boeketje voor zijn oma.

„Ik geef het ruiterlijk toe: ik ben gewoon niet goed met verjaardagen en cadeaus. Ik vergeet om de haverklap om een kaartje te sturen, laat staan een cadeau te kopen. Tot irritatie van mijn vriendin; hoe vaak ik al een jubileum ben vergeten en zij wél aan een presentje had gedacht. Nu weet ze inmiddels hoe ik ben en dat mijn liefde voor haar er niet minder om is, gelukkig. En belangrijker: nu regelt zij de gezamenlijke verjaardagscadeaus.

Bloemen regelen

Maar goed, toen mijn lieve oma negentig jaar werd, vond mijn vriendin dat ik zelf iets moest regelen – ik ben immers haar kleinzoon en ken haar het beste. Nou weet mijn familie ook wel af van mijn vergeetachtige karakter als het om verjaardagen gaat, en voelde mijn zusje de bui al hangen. ‘Oké Guus, wij regelen het cadeau, maar jij haalt de bloemen voor tijdens de lunch zelf – dát kun je wel regelen toch?’

Ik kon niet anders dan toezeggen natuurlijk, was allang blij dat ik niet verantwoordelijk was voor het cadeau – een fotoboek met ingezonden foto’s van familieleden. Ha, dat was uiteraard helemaal mis gegaan en in the end was dat fotoboek er nooit gekomen. Bloemen, ja, dat moest wel lukken.

Eén taak

Alleen, zoals dat gaat, vlogen er weer een paar drukke weken voorbij. Een grote werkopdracht waarbij ik avondenlang nog thuis zat te zweten, borrelmiddagen met vrienden, voetbaltraining, quality time met m’n vriendin… En voor ik het wist, was de zondag van de feestbrunch aangebroken en bedacht ik een uur voor vertrek dat ik iets was vergeten. Shit, de bloemen!

Ik had daarvoor naar de stad verderop willen gaan – alles is namelijk dicht op zondag in mijn woonplaats. Nou ja, de supermarkt was open, maar daar stond nog één treurig bosje tulpen. Ik kon het niet máken om dat mee te nemen, en baalde enorm dat ik die bloemen was vergeten. Ik hoorde mijn zus in mijn hoofd al roepen dat ik maar één taak had.

Opgebiecht: bloemen gejat

Dus ja, wat kon ik doen? In alle haast heb ik toen iets gedaan waar ik me best wel voor schaam, ik ben namelijk naar de tuin van onze overburen gerend. Zij hebben namelijk een prachtige achtertuin vol sierbloemen die vol in bloei staat, én hun poort staat altijd open. Ik wist dat ze niet thuis waren, dus rende die achtertuin in met een mesje en flanste provisorisch een bosje voor oma in elkaar. Zo snel als ik kon, omdat ik enerzijds haast had voor die lunch, maar anderzijds als de dood was dat mijn buren zouden thuiskomen en mij in hun tuin zouden aantreffen.

Het mag gezegd: het werd een prachtig boeket. En ik had het nog zodanig in plasticfolie geflanst dat het ook leek alsof het van de bloemist kwam, met linten en al. Zelfs mijn vriendin, die ik op de feestlocatie zou treffen, complimenteerde me op mijn veldboeket. Ik durfde het niet op te biechten en heb het zo gelaten. En oma was er als vanzelfsprekend dolblij mee, al zou die misschien niet eens hebben doorgehad als ze wél dat verlepte bosje tulpen zou krijgen.

Poort op slot

Mijn buren hebben nooit iets gemerkt, of iets in de straat-WhatsApp gegooid – en dat terwijl ik best wat bloemen had geplukt en afgesneden. Al zie ik ze nu wel altijd hun poort op slot doen, maar ik ga ze écht niet vragen waarom dat is – veel te bang dat ik alsnog iets zou moeten opbiechten. En cadeaus? Die laat ik voortaan weer aan mijn vriendin over.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Opgebiecht: ‘Ik verscheen high van de drugs op mijn werk’

Opgebiecht: ‘Tijdens de buurtborrel deed ik het stiekem met mijn buurvrouw’

Reacties