Opgebiecht: ‘Tijdens de buurtborrel deed ik het stiekem met mijn buurvrouw’
Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen. Deze week: Rob (44), die opbiecht dat hij seks met zijn buurvrouw had, tijdens de buurtborrel – op de loungeset van zijn overburen.
„We flirtten al langer met elkaar, Sabine en ik, eigenlijk al sinds dat ik hier kwam wonen. Ze was getrouwd met Egbert, maar dat weerhield haar er niet van om me tijdens onze eerste ontmoeting in mijn schouder te knijpen en iets te roepen over mijn gespierde armen. Oké, ik sport weliswaar, maar echt gespierd ben ik niet – haar bijbedoelingen waren me dus al meteen duidelijk.
Meer ruzies
Zelf was ik overigens ook getrouwd, al is Sarah inmiddels mijn ex-vrouw. De verhuizing naar een nieuwbouwwijk in de polder was een laatste poging onze relatie nieuw leven in te blazen. We leefden al langere tijd langs elkaar heen, waren druk met ons werk en onze eigen vriendenkring, maar dit huis zou een nieuwe start worden voor ons allebei.
We waren immers weg uit de drukke stad en hadden niet constant die sociale ruis van buitenaf. Het bleek een slecht idee, het klussen zorgde alleen maar voor meer ruzies en ondanks dat we de verbouwing afrondden en het huis werkelijk een pareltje werd, was onze relatie ten dode opgeschreven. Sarah verkaste weer naar de stad, ik bleef achter. Rouwig was ik er trouwens niet om; de koek was gewoon op.
Wekelijkse buurtborrels
Maar goed, saai was mijn leven allerminst, zelfs in de polder. In het jaar dat ik er woonde was er namelijk een hechte band ontstaan met verschillende buren. Er waren bijna wekelijkse borrels, barbecues, verjaardagen, ik hoefde me geen seconde te vervelen. Toen ik vertelde dat ik ging scheiden, stond ook iedereen voor me klaar. De ene dag mocht ik bij de overburen komen eten, een dag later stond er weer een buurman met een kratje pils voor de deur. En dus, niet te vergeten, die wekelijkse onderonsjes met een clubje buren.
Tijdens één van die borrels, bij mijn eerdergenoemde overburen, kwam Sabine ook weer eens bij me aanwaaien. Ze zocht me altijd op, raakte mijn arm dan net iets te vaak aan, lachte om mijn slechte grappen en keek me vaak indringend aan. Nu kwam na een paar wijntjes het verhaal dat haar relatie niet bepaald over rozen ging. Ze vond haar vent maar een niksnut, het vonkte niet meer, dat soort dingen. Eerlijk gezegd was Glenn ook wel een beetje een saai type, maar hij was zeker geen kwaaie vent. Glenn schitterde zelf trouwens van afwezigheid, ze hadden bonje gehad, vertelde Sabine.
Opgebiecht: vrijpartij bij de buren
De avond vorderde en we hingen nog een beetje onder de overkapping, toen mijn overbuurvrouw – en tevens gastvrouw – het wel welletjes vond en ging slapen. Haar man lag zelfs al in bed, hij moest vroeg op. ‘Maar blijven jullie maar’, zei ze tegen Sabine en mij. ‘Als jullie de poort maar goed op slot doen.’ Sabine en ik praatten nog wat en toen de overbuurvrouw al lang en breed onder zeil lag, liep de spanning tussen ons ineens op. Toen gebeurde het: we zoenden elkaar en het liep uit op een vrijpartij. Inderdaad, op de loungeset, onder de overkapping van mijn overburen – die binnen lagen te slapen.
Zoals altijd kwam de kater later, want de volgende ochtend had ik spijt van mijn actie. Sabine en Glenn waren immers nog niet uit elkaar, en ik wilde allesbehalve een homewrecker zijn. Al verzekerde Sabine me dat dat niet het geval was, aangezien hun relatie toch al aan een zijden draadje hangt. Daarbij voel ik me redelijk opgelaten dat die vrijpartij onder de overkapping van de overburen plaatsvond. Niet heel chic en bovendien in alle openbaarheid – godzijdank sliep iedereen al en waren alle gordijnen dicht, anders had de hele buurt zo kunnen meegenieten. Ik zou het heel erg vinden als mijn overburen erachter zouden komen, juist omdat ze altijd voor me klaarstaan.
Niet loslippig worden
Maar goed, gelukkig lijkt alles met een sisser af te lopen en hoef ik dit slippertje niet op te biechten. Nou alleen nog hopen dat Sabine zich niet verspreekt tijdens de volgende borrel, als ze weer een wijntje te veel opheeft en loslippig wordt. Ik zou het vreselijk vinden als ik dit incidentje alsnog zou moeten opbiechten.”
Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Opgebiecht: ‘Ik laat het contact met mijn oud-collega’s bewust doodbloeden’
Opgebiecht: ‘Mijn vriend weet niet dat ik stiekem een schoonmaakster inhuur voor ons huis’