Mirthe Diemel Lifestyle 8 mrt 2024, 19:34

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht: ‘Ik kan de problemen van mijn beste vriendin niet meer aanhoren’

Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek ‘Opgebiecht’ durft een Metro-lezer dat toch te doen.

Deze week: Marlous (39), die opbiecht dat ze de problemen van haar overspannen vriendin eigenlijk niet meer kan aanhoren.

„In voor- en tegenspoed, ik hoor het mezelf nog zeggen tegen Fenna. We kennen elkaar al sinds de kleuterschool en zijn sindsdien onafscheidelijk. We begonnen allebei in Rotterdam met studeren, maar toen ik alsnog besloot te switchen en naar Groningen verhuisde, bleef onze band sterk. Uren appten we, belden we en we logeerden regelmatig bij elkaar. Mijlpalen maakten we ook mee, van samenwonen en trouwen tot aan kinderen – ik heb zelf een dochter van 4, zij twee zoons van 5 en 7.

Overspannen vriendin

Maar sinds een paar maanden gaat het niet zo goed met Fenna. Problemen op haar werk, een reorganisatie en een nieuwe functie waarin ze doodongelukkig is. Zodanig ongelukkig, dat het echt invloed heeft op haar psychische gesteldheid. Overspannen, was de conclusie van de huisarts. Ze zit daardoor ook al een tijdje thuis en ondanks haar drukke gezin komt er weinig uit haar handen. Best heftig, ook omdat ze haar man en die twee jongens heeft om voor te zorgen.

Natuurlijk schoot ik meteen in de hulpmodus toen Fenna thuis kwam te zitten. Ik bracht verse maaltijden, nam haar zoons soms mee op stap en luisterde urenlang naar haar verhalen. Er is natuurlijk wel wat meer aan de hand dan alleen die overspannenheid op het werk, eigenlijk heeft ze jarenlang te veel op haar tenen gelopen – haar emmer liep simpelweg over.

Hangen in de situatie

Inmiddels zijn we dus een paar maanden verder, maar helaas is er weinig verbeterd aan de situatie met Fenna. Ze loopt al een tijdje bij een maatschappelijk werker, maar ondanks dat blijft ze een beetje ‘hangen’ in de situatie. Alle gesprekken die we voeren gaan over haar werk, hoezeer ze geen zin heeft om weer te starten – er wordt gesproken over re-integratie, maar daar moet ze nog niet aan denken.

Eerlijk gezegd weet ik niet meer zo goed wat ik moet doen om haar te helpen, en ik merk daardoor dat het me steeds meer moeite kost om naar haar te luisteren en er voor haar te zijn. Ze vraagt ook nooit meer naar mij, bijvoorbeeld. Niet dat ik urenlang over mezelf wil vertellen, maar ook ik maak nog dingen mee en heb gewoon een leven. Natuurlijk heeft Fenna nu genoeg aan zichzelf, maar ik begin me er toch aan te storen. Toen ze laatst weer van wal stak over wat er allemaal mis was, schoot ik een beetje uit mijn slof. ‘Pak dingen nou eens aan, dóe iets’, riep ik haar geïrriteerd toe. Waarna zij begon te huilen en ik me meteen schuldig voelde.

Opgebiecht: kan problemen niet meer aanhoren

In voor- en tegenspoed, ik ben er absoluut een voorstander van. Toch merk ik dat ik me op bepaalde momenten steeds meer begin af te schermen van Fenna. Niet eerlijk, nee, maar ik kan niet anders dan opbiechten dat ik haar problemen eigenlijk niet meer kan aanhoren. Wat dat betreft ben ik óók maar een mens. Ik hoop dat Fenna snel de oude wordt en we onze vriendschap weer kunnen oppakken, want ik weet niet hoelang ik dit anders nog volhoud.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Drie bewezen manieren waarop vriendschappen je gezondheid verbeteren

Opgebiecht: ‘Mijn vriend weet niet dat ik stiekem een schoonmaakster inhuur voor ons huis’

Reacties