Julia Osendarp Lifestyle 6 mrt 2024, 19:26

Leestijd: 5 minuten

Dilemma: ‘Mijn vader heeft mijn broer onterfd’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Ruben (33), die erachter is gekomen dat zijn vader zijn broer onterfd heeft.

„Ieder huisje heeft zijn kruisje. Ook dat van mijn familie. Mijn vader en moeder hadden altijd al een stroeve relatie vroeger. Mijn vader was weinig thuis en mijn moeder nam het grootste deel van de zorg voor mij, mijn broer en zus op zich.

Wij zijn dus met drie kinderen en hebben altijd een prima band met elkaar gehad. Al was er vroeger thuis ook best wat bonje onderling.

Scheiding ouders

Mijn ouders gingen uit elkaar toen wij twintigers waren. Mijn vader was degene die veelal de kost verdiende en heeft altijd een goede baan gehad. Toen mijn ouders uit elkaar gingen, kreeg mijn moeder het financieel nog best even lastig. Juridisch was het voor haar niet zozeer goed geregeld en ondanks een alimentatieregeling, kwam ze financieel weer op eigen benen te staan. En hoewel dat niet altijd makkelijk voor haar was, heeft ze inmiddels een stabiel inkomen voor zichzelf. Ze stelt daarin geen hoge eisen, woont klein en is tevreden.

Mijn band met mijn vader is nooit echt heel sterk geweest. Hij was immers vaak de deur uit en niet echt een vaderfiguur. Na de scheiding kreeg hij een nieuwe relatie en werd onze band er ook niet bepaald hechter op. Zowel mijn zus als ik gaan zo nu en dan weleens bij hem langs. Dan praten we over koetjes en kalfjes en drinken we koffie of een biertje. Ik heb daar inmiddels vrede mee.

Slechte band tussen vader en broer

Mijn broer is een ander verhaal. Hij was namelijk altijd ‘de lastige’ thuis. Hij kampte al op jonge leeftijd met stemmingswisselingen en een depressie en was een jongen die nogal rebelleerde. Hij dronk en rookte, later kwamen er ook drugs in het spel. Hij had vaak ruzie met mijn ouders, spijbelde op school, liep weg van huis en was soms dagen zoek.

Mijn broer leidde een onstuimig leven en raakte ook verslaafd aan drank en cocaïne. Die verslaving zorgde er ook voor dat hij en mijn vader in een groot conflict met elkaar kwamen. Mijn broer verbrak het contact met mijn vader, vermeed hem op familiegelegenheden en sprak hem jarenlang niet. Mijn vader heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij ‘teleurgesteld in hem was’.

Stiefmoeder over onterven

Zelf heb ik wel nog steeds contact met mijn broer. En hoewel ik zijn keuzes niet altijd begrijp, is en blijft hij mijn broer. Ook mijn zus zorgt dat ze hem ziet en spreekt, net als mijn moeder. Het gaat inmiddels een stuk beter met hem en hij probeert zijn leven op de rit te krijgen. En nee, dat gaat niet zonder slag of stoot. Maar hij doet echt zijn best.

Maar er is mij laatst iets vervelends ter oren gekomen. Mijn stiefmoeder had tijdens een verjaardag een wijntje te veel op en vertelde me dat mijn vader mijn broer onterfd had. En daar ben ik behoorlijk van geschrokken. Toen ik mijn vader ernaar vroeg, zei hij: ‘Dat zullen we allemaal nog wel zien’. Volgens hem heeft mijn broer hem nog het een en ander te bewijzen. En wil hij niet dat zijn erfenis opgedronken of opgesnoven wordt.

Vader beslist over geld

Mijn vader zit er financieel nog steeds warmpjes bij. En hij heeft qua bezittingen het een en ander opgebouwd. En hoewel ik me natuurlijk helemaal niet druk wil maken over een erfenis, ben ik geschrokken van het feit dat hij mijn broer onterfd heeft. Mijn moeder en zus weten het inmiddels ook, maar ondanks dat zij eveneens verbaasd zijn, weten zij ook dat het nu eenmaal mijn vader is die daarover beslist. Mijn broer heeft inmiddels ook dit verhaal gehoord. Hij is boos, maar liet ook weten dat het hem allemaal niks verbaasde.

Dilemma: ‘Hoe ga ik om met deze erfeniskwestie?’

Mijn broer is en blijft mijn broer. En ik vind het heel erg dat hij nu onterfd zou zijn door mijn vader. Zoiets kun je toch niet doen? Hebben andere Metro-lezers zoiets vergelijkbaars meegemaakt? En wat zou ik hierin het beste kunnen doen? Met mijn vader praten? Of wellicht ook de erfenis weigeren? En mag ik me hier überhaupt me mee bemoeien? Het is immers mijn vader die zelf over zijn geld beslist.

Dat hij zich zorgen maakt over de verslaving van mijn broer is natuurlijk ook niet heel gek. Het voelt alsof onze familie aan de rand van zo’n vreselijke erfenisruzie staat. En ik wil graag de schade daarin beperken.”

Wat vind jij dat Ruben moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Dilemma van vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Renate, die worstelt met de jaloerse kant van haar vriend.

Jan schrijft: „Ik heb tot aan haar dood van mijn vrouw gehouden en ze was ontzettend lief. Maar ik was niet opgewassen tegen haar donkere kant, jaloezie. Het is negatieve energie dat tussen de oren zit waar niemand wat mee kan.”

„We hebben allemaal jaloezie. Het wordt tijd dat we daar naar durven kijken en elkaar helpen te zien dat dit uit het gekwetste/verlaten kind komt. Het is ook verschrikkelijk om te voelen. Beter om ernaar te kijken. Het gaat enorm om eigenwaarde”, aldus Margot.

„Beëindigen als het extreem is. Een klein beetje jaloezie kan en mag, maar als echt ziekelijk wordt, vlucht dan maar als die kans er is. Ik kom zelf uit een huwelijk van ziekelijke jaloezie en het maakt je kapot”, laat Joyce weten.

Hank tipt: „Vraag hem waar zijn jaloezie vandaan komt. Kun je zijn onzekerheid wegnemen? Anders wegwezen.”

Dilemma: ‘Mijn ouders keuren mijn relatie af’

Dilemma: ‘Mijn vriend zuipt wekelijks zorgelijk veel’

Dilemma: ‘Ik blijf mijn toxic ex missen’

Reacties