Dilemma: ‘Op wintersport met een baby van 5 weken oud, moet ik dat willen?’
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Saske (33), die twijfelt of ze op wintersport moet gaan met een 5 weken oude baby.
„Elk jaar in maart is het vaste prik: dan gaan we met vrienden op wintersport naar Frankrijk. Een traditie, we doen het echt al jaren. Eerst zonder kinderen, maar de laatste keer gingen ze mee – zij hebben twee dochters van 4 en 2, wij een zoontje van 2 jaar. Het was de eerste keer met kinderen omdat de jaren ervoor steeds in het water vielen door corona – skigebieden die dichtwaren, onzekerheden over de maatregelen. Maar het was een succes, want ook de kinderen vonden de sneeuw fantastisch. Dát houden we er dus in.
Nieuwe wintersportplannen
Vorige week kreeg ik weer een berichtje in onze gezamenlijke appgroep: of we weer naar dezelfde accommodatie gingen als dit jaar, of in een ander gebied wilde skiën? Normaal gesproken zou ik daar instant vrolijk van worden, nu was dat toch anders – ik ben namelijk opnieuw zwanger van een zoon, en begin februari uitgerekend. Als hij precies op tijd zou komen, is hij 5 weken oud ten tijde van de wintersport.
Nou, daar zit dus meteen mijn dilemma. Mijn eerste zoontje was in de weken na zijn geboorte namelijk best pittig. Veel krampjes, huilen en slecht slapen. Nou weet ik dat dit met een tweede totaal anders kan zijn, maar goed: garanties heb je niet. Eigenlijk zegt mijn gevoel dus al dat ik gewoon lekker thuis moet blijven, maar ik ben niet de enige in dit verhaal.
Mijn vriend én vrienden zien het probleem namelijk niet. ‘Joh, we nemen hem gewoon mee, dat loopt wel los. Bovendien zijn kinderen hartstikke flexibel. En als ze dan toch huilen, kun je maar beter in een mooi, besneeuwd landschap zitten toch?’ Ja, dat is voor hen makkelijk praten, want zíj kunnen gewoon gaan skiën. Terwijl ik met de baby zit – ook omdat ik waarschijnlijk gebonden ben aan de borstvoeding. Én laten we de andere kinderen niet vergeten, want de kans is groot dat die ook grotendeels tijd bij mij zullen doorbrengen, waardoor ik een soort veredelde oppas word. Zelf skiën zit er waarschijnlijk ook niet in, gezien het zo kort na mijn bevalling is en ik nog herstellende ben. En wat als het in het dal ook stervenskoud is? Dan ga je niet snel een ommetje maken met de kinderwagen.
Dilemma: wel of niet gaan?
Toch blijven mijn vriend en vrienden erbij dat het prima kan, op wintersport met een 5 weken oude baby. Hebben ze gelijk, stel ik me aan, of heb ik en punt? Is het inderdaad een kwestie van ‘gewoon meenemen en we zien wel’? Thuis zou ik immers ook niet veel de deur uitkomen, waarschijnlijk. Anderzijds zie ik op Instagram altijd van die moeders die na drie dagen al weer up and running zijn en allerlei dingen ondernemen met hun newborn, waardoor ik een beetje aan mezelf ga twijfelen. Advies bij dit dilemma is dus welkom.”
Wat vind jij dat Saske moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.
Vorige week
Vorige week gaven Metro-lezers advies aan Catharina (31), die zoende met een ander en twijfelt of ze dit haar vriend moet vertellen.
Kaya vindt: „Altijd eerlijk zijn, al helemaal als je van iemand houdt!”
Lydia zegt: „Ik zou het zelf niet willen weten. Ik keur het zeker niet goed, maar heb een prima relatie. Stel je voor dat zoiets gebeurt, dan maak je misschien alles kapot. Voor één zoen. Jouw probleem, jouw geweten, deal with it.”
Twan sluit zich daarbij aan: „Niet zeggen. Aangezien deze man nooit in jullie buurt komt zal het verder ook geheim blijven. Niet dat ik zeg ‘kan gebeuren’, maar er is een kans dat je er ineens alleen voor komt te staan, terwijl je hem niet kwijt wil.”
Stephanie is resoluut: „Wel ‘tof’ genoeg om met een ander te zoenen, die niet eens jouw type is? En dat je een prima relatie hebt, volgens eigen zeggen?! Maar dan zo laf zijn om een verkoudheid te veinzen en de zuigzoen te verhullen. Wees dan ook zo stoer om eerlijk te zijn.”
Dilemma: ‘Ik word knettergek van mijn snurkende vriend, moeten we voortaan apart gaan slapen?’