Dilemma: ‘De verloofde van mijn vriendin werd in een dronken bui handtastelijk, moet ik het haar vertellen?’
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Isa (31), die twijfelt of ze haar vriendin moet vertellen dat haar verloofde in een dronken bui handtastelijk was.
„Ze zijn al honderd jaar samen, mijn goede vriendin Renate en haar vriend David. Ze hebben een dochtertje van 3 en zien eruit als een gelukkig gezin. Zelf ken ik Renate uit mijn studietijd, we zaten bij dezelfde studentenvereniging. Gelukkig is onze goede band altijd gebleven en zien we elkaar geregeld, zelfs nu we allebei in een andere stad wonen.
Vorig jaar belde Renate me uitgelaten op: David had haar ten huwelijk gevraagd. Na vijftien jaar! Ze had het niet zien aankomen, maar was dolgelukkig en zag het als een bezegeling op haar relatie en gezin. Geweldig natuurlijk, ik was dolblij voor haar, vind David ook een goede gozer. Niks aan de hand dus, zou je zeggen.
Onverwacht leuke avond
Tot het oefendiner, een paar weken terug. We waren met een select gezelschap mensen – directe familie en een paar beste vrienden van Renate en David – aan het eten op de locatie waar ze gaan trouwen. Aanhang mocht ook mee, dus mijn vriend Tobias was er ook bij. Het was een toost op hun aankomende huwelijk, en een supergezellige avond die eindigde in de naastgelegen kroeg. Zo’n onverwachte avond – die zijn het leukste – waarbij iedereen nét iets te diep in het glaasje kijkt.
Handtastelijk
En daar ging het dus mis. Op een gegeven moment – ik weet niet meer hoe we in de situatie belandden – stond David erg dicht in mijn buurt te dansen. Het merendeel van de mensen was al weg en Renate was net naar het toilet – zelf kon ik Tobias ook even niet vinden. David begon tegen me aan te dansen, legde zijn hand op mijn rug, zakte naar mijn billen en kneep erin. Hij mompelde dat ik zo’n mooie meid was en Tobias het maar met me had getroffen – en was zo snel als hij kwam weer verdwenen. Het ging zó snel, maar ik was nuchter genoeg om te realiseren dat dit niet normaal was. Dit was dus de verloofde van mijn vriendin, hij ging over een paar weken trouwen en zat nu zonder gêne te flirten en werd handtastelijk?
Ik stond op dat moment met mijn mond vol tanden, dacht later nog dat ik het me misschien verbeeld had, maar wist tegelijkertijd dat dit niet zo was. Het is overigens niet zo dat ik me persoonlijk aangevallen voelde, of iets dergelijks. Nee, dit gedrag kan zeker niet door de beugel, maar het was niet dat ik er zelf last van had. Ik zat alleen vreselijk in mijn maag met Renate, want hoorde zij dit niet te weten? Tegen Tobias durfde ik trouwens niks te zeggen – ik weet zeker dat hij woest zou worden en ik wil geen gedoe. Maar toen ik het een paar dagen later schoorvoetend vertelde aan een gemeenschappelijke vriendin, keek ze me vol ongeloof aan: David had bij haar precíes hetzelfde gedaan tijdens die avond. En dat is wat we wéten, want wat spookt hij verder allemaal uit?
Dilemma: vertellen of niet?
We zitten dus enorm in dubio: moeten we dit aan Renate vertellen of niet? Het was immers in een dronken bui en het was niet zo dat hij ons de hele avond lastig viel. Waarmee ik het zéker niet wil bagatelliseren, maar dat is dus het dilemma: Renate en David zijn vijftien jaar samen, hebben een kind en gaan volgende maand trouwen. Er hangt dus nogal wat van af. Moeten we dat willen, dat we eventueel iets in werking zetten wat misschien niet ongedaan kan worden? De keren erna dat ik David heb gezien, had ik trouwens verwacht dat het ongemakkelijk zou zijn. Maar hij deed alsof er geen vuiltje aan de lucht was, dus dat doet me ook twijfelen – misschien was hij echt straalbezopen en weet hij er niks meer van.
Nogmaals, dit is een beladen onderwerp, dat realiseer ik me. En ik wil het echt niet bagatelliseren, want zulke situaties zijn niet goed te praten en ook zeker niet goed te keuren. Maar tegelijkertijd gaat het hier om mijn vriendin en haar levensgeluk, dat je op twee manieren kunt interpreteren. De waarheid vertellen of juist niet? Naarmate de bruiloft dichterbij komt, zit ik er steeds meer mee in mijn maag. Wat te doen?”
Wat vind jij dat Isa moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.
Vorige week
Vorige week gaven Metro-lezers advies aan Lola (38), die er weinig voor voelt ieder jaar met haar schoonfamilie op vakantie te gaan, terwijl haar man daar anders over denkt.
Helen zegt: „In een relatie moet je soms compromissen stellen. Zij gaat iedere keer mee met de schoonfamilie. Wel zo eerlijk als haar man ook eens doet wat zij wil. Het zou bijvoorbeeld ook om en om kunnen: de ene keer met familie, de keer erop als gezin. Ik moet er ook niet aan denken altijd met anderen op vakantie te gaan. Je bent het hele jaar al bezig met anderen, moet rekening met iedereen houden. Op vakantie wil ik alleen rekening houden met mijn gezin. En ook al wordt er gezegd dat je je eigen gang kunt gaan, in de praktijk loopt het vaak anders.”
Sini adviseert: „Ga gewoon die twee weken met schoonfamilie, en nog eens twee weken met alleen jouw gezin.”
Regine vindt: „Vraag het de kinderen eens, wat willen zij? Probeer anders tijdens die vakantie ook samen met je gezin iets ondernemen. Een dagje met een huurauto ergens heen ofzo. En een week met het gezin naar Frankrijk, maak je eigen traditie.”
Wim is resoluut: „Jeetje, wat maken we er weer een drama van. Om en om lijkt me. Het ene jaar krijgt de één zijn zin, het andere jaar de ander. Zo moeilijk is dat toch niet.”
Monique wijst op het volgende: „Besef wel dat ‘dom een boekje lezen’ er met alleen man en kinderen beslist niet in zit. Nu hebben de kinderen speelmaatjes en tantes, ooms en opa en oma om ze bezig te houden. En als je met je kinderen een spelletje wil spelen, dan kan dat toch gewoon? Ik snap dat moeilijke gedoe niet hoor. Als ik een boekje wilde lezen, vond ik het juist heerlijk dat ik hem even naar oma kon sturen.”