Mirthe Diemel Lifestyle 22 feb 2023, 19:26

Leestijd: 4 minuten

Dilemma: ‘Ik heb bij toeval een foto van mijn blind date gezien, kan ik de afspraak nog afzeggen?’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Veronique (32), die twijfelt of ze haar blind date nog kan afzeggen nu ze een foto van de man in kwestie heeft gezien.

„Ik ben helemáál niet van de vreemde uitspattingen. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, is mijn motto. Maar ik was in een lollige bui toen een vriendin van me een blind date opperde. ‘Vero, je bent nou al zolang alleen, ik gun je een leuke vent’. Een kennis van haar kende weer een jongen die ook single was, of het een idee was ons te koppelen?

Nog niet gesetteld

Vooropgesteld: ik ben happy single. Mensen om me heen vergeten dat weleens. Komt misschien door mijn leeftijd. Ik ben ‘al’ 32, heb een goede baan, maar mijn laatste relatie dateert alweer van vier jaar geleden. De juiste persoon ben ik sindsdien gewoon nog niet tegengekomen. Daar heb ik vrede mee, het loopt zoals het loopt. Maar mijn omgeving wordt er blijkbaar bloednerveus van. Vriendinnen zijn al getrouwd, hebben een koophuis en kinderen. Wat moet er wel niet van mij terechtkomen? Maar ook daarin heb ik vertrouwen: stel dat mijn kinderwens (die ik nu nog niet heb) echt in het gedrang komt, zijn er ook andere manieren om dat te bereiken – daar heb je tegenwoordig geen man voor nodig.

Maar goed, zoals ik al zei: ik was in een lollige bui. Ach, wat kon het ook kwaad, een blind date. In het ergste geval was er geen match en had ik wel een leuke avond gehad. Of niet, maar dat was dan ook maar één avond. Dus zei ik toe. Die vriendin natuurlijk door het dolle, ze appte meteen haar kennis. Nog geen uur later was de afspraak al gemaakt.

Nieuwsgierig naar foto

Over een kleine drie weken is het zover en zie ik Joost, mijn blind date. Maar naarmate de dagen verstrijken, begint het te knagen. Heb ik hier wel zin in? Dat gevoel werd versterkt toen ik een paar dagen geleden een appje kreeg van Joost, die vroeg of ik van Italiaans eten hield, omdat hij een leuk restaurant kende. Hartstikke attent natuurlijk, niks mis mee. Waar onze koppelaars alleen geen rekening mee hadden gehouden bij het geven van onze telefoonnummers, is dat je via WhatsApp elkaars foto al kunt zien. Ik kon mijn nieuwsgierigheid dus niet bedwingen toen Joost me appte, en bekeek meteen zijn profielfoto.

Dilemma: blind date annuleren?

Tja. En op zich is er ook helemaal niks mis met Joost. Hij ziet er verzorgd en fris uit. Maar hij is totáál mijn type niet. Ik val op wat grotere, bredere mannen, terwijl Joost een wat kleiner en smal postuur heeft. Ik realiseer me dat dit heel oppervlakkig klinkt en wéét dat je iemand niet op z’n uiterlijk moet beoordelen. Anderzijds: als er geen aantrekkingskracht is, wat is dan het nut van die blind date? Een dilemma dus, waarbij ik twijfel of ik die hele blind date niet gewoon moet annuleren.

Niet onnodig kwetsen

Mijn vriendinnen reageren wisselend. De één vindt dat ik het niet kan maken om te cancelen, de ander roept dat het zonde is om mijn avond aan iets te besteden waar ik toch geen zin in heb. Zelf voel ik de hele ‘vibe’ van die blind date al niet meer. Kan ik het afzeggen en zo ja, wat zeg ik dan? Ik vind het namelijk onnodig kwetsend als ik de waarheid zeg. Of moet ik het dan door laten gaan, uit medelijden met Joost? Dat is ook oneerlijk, toch? Ik ben benieuwd naar de reacties. Eén ding weet ik in elk geval zeker: ik doe dit voortaan nóóit meer.”

Wat vind jij dat Veronique moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies aan Jens (28), die twijfelt of hij dat ene uurtje dat hij eerder weggaat, als vakantie-uur moet opnemen – ook omdat er collega’s zijn die dat nooit doen.

Jannie zegt: „Het is geven en nemen. Ik zou met de chef afspreken dat ik de extra gewerkte uren bijhoud en die dan inzet voor een keer een dagje vrij. Of die uren laten uitbetalen. Als dat niet kan, dan is het: ‘When in Rome, do as the Romans do.’ Ga ook eens een uurtje eerder weg als je werk af is. Misschien is dat de cultuur van het bedrijf.”

Sjoerd zegt: „Ik vind dat je best kan aankaarten (zonder namen te noemen) dat sommige collega’s vaak te laat komen of eerder stoppen. Je kunt bovendien aangeven dat je overuren maakt zonder dat je daarvoor gecompenseerd wordt. Dan kun je een voorstel doen bij je baas om ‘tijd voor tijd’ te schrijven: als je op de ene dag overwerkt, kun je dit later gebruiken om eerder te stoppen op een andere dag.”

Saskia besluit: „Als mijn leidinggevende vindt dat ik vakantie op moet nemen voor die vrijdagmiddag dat ik een uurtje eerder stop, dan laat ik ook zien dat ik van negen tot vijf werk. Punt. Geen overuren meer. En ik zoek heel snel een baan waar ik meer vrijheid heb.”

Dilemma: ‘Mijn schoonouders voeden onze kinderen anders op dan wij, moet ik ze daarop aanspreken?’