Mirthe Diemel Lifestyle 17 jan 2023, 19:07

Leestijd: 4 minuten

Dilemma: ‘Mijn peuter heeft misschien waterpokken, moet ik onze vliegreis annuleren?’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Mischa (31), die over anderhalve week naar Tenerife vliegt, maar twijfelt of ze die reis moet annuleren omdat haar peuter misschien waterpokken heeft.

Vliegen in het laagseizoen

„Na twee jaar in Nederland te zijn gebleven – het eerste jaar vanwege corona, het tweede jaar door mijn zwangerschap – snakten mijn man en ik naar een zonvakantie. Helemaal nu het weer in Nederland zo druilerig is en we echt het gevoel hebben dat we daar even aan willen ontsnappen. En nu ons kind nog niet naar school gaat kunnen we nog in het laagseizoen gaan.  Dus vliegen we over anderhalve week naar Tenerife: zonnig en een graad of twintig, prima temperaturen voor de tijd van het jaar.
Wat ik natuurlijk niet wil, is ziek worden vlak vóór of tijdens mijn vakantie. Maar gelukkig kan ik nagenoeg alle virussen afstrepen, aangezien we twee maanden geleden corona hadden en met de kerstdagen de griep. Niets wat onze vakantie in de weg kan staan, dus.

Waterpokken

Dácht ik. Want toen ik mijn zoon vorige week naar de kinderopvang bracht, hing daar een onheilspellend briefje op het raam. Met de boodschap dat de waterpokken heersen. Een ziekte die mijn zoontje nog niet heeft gehad, en hoewel het een kinderziekte is die erbij hoort, komt het uiterst ongelukkig uit met onze naderende vliegreis in zicht. Zeker omdat mijn man mij vertelde dat vliegmaatschappijen je weigeren zolang waterpok-blaasjes open zijn en jeuken. Net nu we dus bijna op vakantie gaan.

Geen doktersverklaring

Dus zit ik al een paar dagen enorm te stressen en hou ik elk plekje op de huid van mijn zoon in de gaten: is het een onschuldig vlekje of een beginnende waterpok? Het stomme is dat daar nog helemaal niks over te zeggen is, want de gemiddelde incubatietijd van waterpokken is twee tot drie weken. Op z’n vroegst kom ik er dus achter op de dag van ons vertrek. Overigens mág je kind wel vliegen met de waterpokken, maar pas als de blaasjes zijn ingedroogd en je een doktersverklaring hebt – na zo’n tien dagen is dat het geval. No way dus, dat ik die verklaring krijg, omdat mijn zoon er dan middenin zit. En wat te bedenken als hij de waterpokken tijdens de vakantie krijgt? Dan mogen we dus niet terug naar huis vliegen en zitten we vast op Tenerife. Een paar dagen langer vakantie klinkt lekker, maar dat redden we niet vanwege ons werk. Daar krijg ik helemáál stress van en zie ik dus ook niet zitten.

Onduidelijkheid

Ik heb erover gedacht hem weg te houden bij het kinderdagverblijf tot onze vakantie, maar dat is ook geen optie, aangezien waterpokken al besmettelijk zijn in de twee dagen vóór ze zichtbaar zijn. Hij heeft het virus dus misschien al te pakken. Anderzijds kan het zomaar zijn dat hij deze ronde overslaat. Het stomme is dat je het gewoon niet weet, tot het zover is.

Dilemma: annuleren of niet?

Ik ben dus enorm aan het twijfelen. Moet ik onze reis annuleren, zodat we niet voor onverwachte verrassingen komen te staan? Is trouwens ook een dure grap, want we hebben geen annuleringsverzekering afgesloten. ‘Waarom zouden we annuleren, we gaan toch gewoon’, zeiden we nog tegen elkaar. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, nu. Of moet ik maar hopen dat het niet zo’n vaart loopt, en eventueel hopen dat de vliegmaatschappij het door de vingers ziet als onze zoon wél waterpokken heeft? Ja, ik realiseer het me, er zijn ergere dingen en dit dilemma is een luxeprobleem. Maar ik zit er wel mee in mijn maag en weet niet wat wijsheid is.”

Wat vind jij dat Mischa moet doen? Reageer op onze facebook-pagina! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies aan Katja (37), die het vervelend vindt dat haar zwager in scheiding ligt en een woning zoekt, maar hem eigenlijk liever niet in huis neemt.

Menno twijfelt: „Het belangrijkste is: doe waar je echt achter staat. Een paar dagen vallen misschien wel mee, maar met het tekort aan woningen kan dit zo veel langer worden. Dan moet het gewoon goed voelen en kunnen.”

Lemay vindt: „Gewoon niet doen. Je zwangerschap en gezin zijn nummer één. Je zwager moet zijn eigen verantwoordelijkheid nemen en dan maar kiezen uit de caravan of een tijdelijk vakantiehuis.”

Mike besluit: „Aan de reacties hier te lezen vinden velen dat familie er niet echt toe doet. Ik zou me schamen als ik er zo in zou staan. Ik zou echt tegen m’n partner zeggen: het is mijn broer, die is hier altijd welkom!”

Dilemma: ‘Moet ik mijn zwager aanbieden dat hij voor langere tijd bij ons kan logeren, terwijl ik dat niet wil?’