Mirthe Diemel Lifestyle 25 jan 2023, 19:38

Leestijd: 4 minuten

Dilemma: ‘Moet ik ontslag nemen omdat mijn collega’s dat ook hebben gedaan?’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Stephanie (31), die twijfelt of ze ontslag moet nemen, ondanks dat ze niet meer gelukkig is met haar werk.

„Al jaren werk ik bij hetzelfde bedrijf. Ik kwam er terecht via een vriendin van me – was 21 jaar en net klaar met mijn opleiding. Dit jaar is dus mijn tiende jaar. Best een bijzonder lustrum, al is er in die tijd behoorlijk wat veranderd. En juist dat begint nu te knagen.

Hechte club collega’s

Toen ik net begon, werkte mijn vriendin dus bij hetzelfde bedrijf. Al snel leerde ik mijn andere collega’s kennen en in de loop der jaren werd die club alleen maar hechter. Vrijdagmiddagborrels, bedrijfsuitjes, bijna elke maand een etentje… het kwam de werksfeer echt ten goede. Sterker nog: mijn werk voelde niet eens als werk. Ik vond het heerlijk mijn collega’s dagelijks te zien, kreeg daar bakken energie van. Ik heb er ook echt een paar vriendinnen bij gekregen die ik inmiddels ook buiten werktijd zie.

Andere werkstructuur

Drie jaar geleden kwam daar verandering in, want ons bedrijf werd overgenomen door een ander, groter bedrijf. De werkstructuur bleek totaal anders. Minuscule details en orders die eerst langs allerlei managers moeten, strakke beoordelingsprotocollen, plus extra reistijd – waar ik eerst een kwartiertje hoefde te fietsen, is het nu een half uur met de auto.

Ongelukkig

Maar goed, dat is allemaal nog wel te overzien als je samen met je andere collega’s in hetzelfde schuitje zit. Een groot deel van ons team bleek alleen tijdens de overname boventallig en werd ontslagen. Ik had het ‘geluk’ dat mijn functie nog niet vervuld werd bij het nieuwe bedrijf. Of nou ja, geluk… zo gelukkig ben ik dus niet meer qua baan. De mensen waarmee ik nu werk, zijn veel meer op zichzelf. Natuurlijk kan ik mijn huidige collega’s dingen vragen, maar een spontaan praatje zit er meestal niet in. Werkborrels zijn er niet, laat staan bedrijfsuitjes. Ja, natuurlijk, het blijft een bedrijf en er moet gewerkt worden. Voor mij dragen die borrels echter ook bij aan de sfeer en dus mijn productiviteit. Want dat laatste is ook beduidend minder. Ik mis gewoon mijn ouwe stekkie en vooral mijn oude collega’s en de gezelligheid.

Dilemma: ontslag nemen?

De paar collega’s die wel mochten blijven na de overname, denken er hetzelfde over. Om die reden hebben sommigen alsnog ander werk gezocht. Iedere keer dat er iemand van mijn ‘oude’ collega’s’ ontslag neemt, moet ik slikken. Ik word er onrustig van, heb het gevoel dat ik ook zo snel mogelijk moet vertrekken. Alleen: van mijn functie zijn er niet zo veel. Ik heb nogal specifieke productkennis waar ik buiten dit bedrijf weinig aan heb. Dat maakt me onzeker: wat zijn mijn alternatieven op de arbeidsmarkt? Daarbij heb ik nu best een leuk salaris, maar daar heb ik wel jaren voor moeten werken. Als ik andere vacatures voorbij zie komen, liggen de bedragen vele malen lager. Niet alleen ben ik een bepaalde standaard gewend, in deze tijden is salaris inleveren ook geen doen – kijk naar alle prijsstijgingen. Omscholen dan maar? Dat heeft óók financiële gevolgen.

Worsteling

Mijn oud-collega’s en vriendinnen roepen dat ik gewoon ontslag moet nemen. Waar de ene deur sluit gaat een ander raam open, dat idee. Maar dat vind ik best wel ver gaan. Kortom: het is een groot dilemma waar ik al tijden mee worstel. Ook omdat ik maar in mijn eentje ben, dus ik heb geen partner die voor mij de huur kan ophoesten. Maar moet ik dan maar de dagen, weken, maanden of zelfs jaren wegkijken op een plek waar ik het niet naar mijn zin heb? Het is een gedachte die vaak in me opkomt, maar waar ik eigenlijk liever niet aan denk.”

Wat vind jij dat Stephanie moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies aan Mischa (31), die over anderhalve week naar Tenerife vliegt, maar twijfelt of ze die reis moet annuleren omdat haar peuter misschien waterpokken heeft.

Edwin zegt: „Ik zou vooralsnog niet annuleren. Nu of op de voorlaatste dag annuleren maakt natuurlijk niet uit.”

Dine-Marie vindt: „Je kind kan ook anderen besmetten. Volwassenen kunnen ernstig ziek worden van het waterpokken(gordelroos)-virus. En wat denk je van mensen met verminderde weerstand en/of onderliggend lijden die door de waterpokken besmet kunnen worden?”

Iep is het daarmee eens: „Eh, ja. Je kunt namelijk een heel vliegtuig besmetten.”

Dilemma: ‘Mijn peuter heeft misschien waterpokken, moet ik onze vliegreis annuleren?’