Dilemma: ‘Moet ik mijn zwager aanbieden dat hij voor langere tijd bij ons kan logeren, terwijl ik dat niet wil?’
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Katja (37), die het vervelend vindt dat haar zwager in scheiding ligt en een woning zoekt, maar hem eigenlijk liever niet in huis neemt.
„Ik heb geen hele nauwe band met mijn zwager en schoonzus. Mijn zwager is in dit geval de broer van mijn man. Zij hebben op zich prima contact, maar lopen de deur niet plat bij elkaar, ondanks dat we in dezelfde stad wonen. Ook telefonisch of via de app spreken ze elkaar weinig. Nogmaals, het contact is prima, maar het is gewoon de drukte van het leven. Wij hebben ons gezin – twee kinderen, de derde is onderweg – en zij hebben hun gezinsleven. Al valt dat laatste nu weg, want onlangs belde mijn zwager op om te vertellen dat hij en mijn schoonzus gaan scheiden. Het was vlak na een familiedag, die we nota bene nog met z’n allen hadden gevierd en waarbij we niets merkten een op handen zijnde relatiecrisis. Maar na tien jaar samen waarvan twee getrouwd, bleek de koek op.
Geen woning
Een scheiding is pittig, maar de momenteel lastige huizenmarkt maakt het er niet beter op, vertelde mijn zwager onlangs aan mijn man. Mijn zwager en schoonzus hebben hun huis verkocht en zij heeft inmiddels iets anders gevonden, maar hij kan vooralsnog geen huurwoning vinden. Ga er ook maar aan staan, in deze lastige tijden. Hij komt alleen in aanmerking voor een particuliere huurwoning, maar er is meer vraag dan aanbod – tot nu toe grijpt hij daarom steeds mis.
Tijdelijk in huis
Het probleem is echter dat de overdracht van zijn oude woning steeds dichterbij komt en hij nog steeds geen onderdak heeft. Maar hij moet natuurlijk wel iets hebben, al is het maar om zijn kinderen op te vangen. Vorige week vertelde hij mijn man dat hij erover dacht dan maar een huisje te huren op een recreatiepark, al betekent dat een behoorlijke kostenpost. Het alternatief is dat hij steeds een paar dagen bij vrienden slaapt, tot hij iets anders heeft gevonden. Mijn man vindt het vervelend voor hem en vroeg me daarom gisteren of wij zijn broer niet tijdelijk in huis kunnen nemen. Een nobele daad, en ik vind het óók sneu voor hem, alleen… ik zit er eerlijk gezegd helemaal niet op te wachten.
Dilemma: geen zin in gasten
Geloof me, ik heb echt te doen met mijn zwager en vind het een prima vent, maar we zijn ook weer niet dusdanig close met elkaar dat ik het zie zitten hem voor langere tijd als huisgenoot te hebben. Hoe je het ook wendt of keert, je moet tóch rekening houden met elkaar. Als het gaat om eten, het douchegebruik, de woonkamer… Daarbij heb ik twee jonge kinderen en ben ik al ruim over de helft wat deze zwangerschap betreft – ik wil me gewoon vrij in mijn huis kunnen bewegen en me niet een soort gast hoeven voelen. O, en wat er ook nog bijkomt: om de week zullen zijn twee zoontjes op bezoek komen, omdat er sprake is van co-ouderschap. Kortom: ik zie ongelooflijk veel beren op de weg, helemaal omdat onduidelijk is wanneer hij wel een huis vindt.
Egoïstisch of niet?
Ik heb dit nog niet tegen mijn man durven zeggen en wil ook echt niet onaardig zijn, maar ik zie het dus eigenlijk gewoon niet zitten om mijn zwager in huis te nemen. Ben ik daarin egoïstisch en gaat familie voor alles, of heb ik een punt met dit dilemma? En als dat laatste het geval is, hoe breng ik dat nieuws dan in vredesnaam een beetje tactvol?
Vorige week
Vorige week gaven Metro-lezers advies aan Mila (31), die de laatste maanden non-stop verkouden is, en twijfelt of ze daardoor wel of niet moet thuisblijven.
Nienke zegt: „Het is vervelend, maar kom óp. Mensen die zeggen: ‘hou je bacillen bij je’, die zijn niet goed. Weerstand opbouwen doe je door ook af en toe ziek te worden. Balen is het zeker en niemand doet het voor z’n plezier, maar kijk hoe erg het nu overal is. Dat komt omdat we zo geïsoleerd hebben geleefd de afgelopen drie jaar. Dus als je je verder oké voelt, gewoon gaan. Bij koorts lekker je bed in. Wat leren we onze kinderen op deze manier, als we met de minste klachten al thuis blijven?”
Joyce is er kort over: „Verkouden zijn is niet erg. Vervelend ja, maar geen reden om thuis te blijven.”
Claudia besluit: „Kies gewoon zelf: als je thuis mag en kan werken en je wil je collega’s niet aansteken, dan doe je dat toch? Wil je wel naar je werk, doe dan een test – maar niet elke dag opnieuw. Alleen als de klachten weg zijn en je opnieuw klachten krijgt. Dat collega’s een opmerking maken als ‘steek me niet aan bij verkoudheid’ – dat deden ze ook vóór corona. Niemand zit er namelijk op te wachten om ook verkouden te worden. Je kunt er dan voor kiezen om iets meer afstand te bewaren en een raam te openen, bijvoorbeeld.”
Dilemma: ‘Ik ben om de haverklap verkouden, moet ik daar steeds voor thuisblijven?’