Mirthe Diemel Lifestyle 16 nov 2022, 19:20

Leestijd: 4 minuten

Dilemma: ‘Ik wil geen Sinterklaas vieren bij mijn schoonouders vanwege hun opdringerige hond, wat nu?’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Nanda (43), die geen zin heeft in Sinterklaas met haar schoonouders vanwege hun hond.

„Normaal vind ik het al een gedoe, de feestdagen. Het is toch altijd maar een hoop gestress voor dinertjes met familieleden die je normaal gesproken maar weinig ziet. Ik ben altijd opgelucht zodra het weer januari is – dan is het maar achter de rug. Maar goed, nu december met rasse schreden nadert, kon een berichtje in de familie-app niet achterblijven. Mijn schoonmoeder, of we daar Sinterklaas komen vieren. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet heel close met mijn schoonouders ben, maar mijn kinderen zijn dol op ze. En die zouden het ook hartstikke leuk vinden om Sinterklaas daar te vieren, al is elk vooruitzicht van cadeaus natuurlijk aantrekkelijk. Makkelijk, zou je dus denken.

Springen en non-stop blaffen

Alleen: sinds een jaar hebben mijn schoonouders een hond. Een nogal groot beest, Charlie. Zo’n hond moet je trainen, zodat hij naar z’n baasje leert te luisteren. Mijn schoonouders zijn daar nogal laks in. Ze hebben destijds wel een puppycursus gevolgd hoor, alleen ik vind ze weinig consequent als het om het corrigeren van Charlie gaat. Zo springt hij altijd tegen je aan als je binnenkomt, blaft hij soms non-stop, kwijlt hij en likt hij aan alles wat los en vast zit. Ik hou de kinderen altijd een beetje uit zijn buurt – ik denk overigens niet meteen dat er iets gebeurt en ze zijn met hun 6 en 4 op zich groot genoeg, maar wat als hij wel een keertje uithaalt? Daarbij ruikt het écht naar hond als je daar binnenkomt, het is een nogal intense geur, en is hun woonkamer piepklein. En dan is mijn schoonzus ook nog eens uitgenodigd met háár hond, dus je zit behoorlijk op elkaars lip.

Dilemma: lijdzaam toekijken?

Nou zou ik ervoor kunnen kiezen om de hele familie hier uit te nodigen, maar dan krijg ik Charlie hier over de vloer. Thuisblijven is voor Charlie namelijk geen optie, hij kan niet goed alleen zijn. Plús de hond van mijn schoonzus, want daar geldt hetzelfde voor. Maar moet ik dan maar lijdzaam toekijken hoe hij alle cadeaus onderkwijlt en op mijn interieur kauwt? Want ja, hij is hier één keer eerder geweest en toen ging het precies zo. Mijn schoonmoeder had van tevoren gezegd dat hij in de tuin kon blijven, maar uiteindelijk zat dat beest gewoon binnen.

Geen keuze

Daar heb ik dus echt geen trek in. Om eerlijk te zijn zie ik dat hele sinterklaasfeest dus niet zitten. Liever vier ik het gewoon thuis als gezin, gewoon met ons vieren – ook omdat het waarschijnlijk de laatste keer is dat onze oudste gelooft. Maar ja, hoe maak ik dat duidelijk aan mijn schoonfamilie? Én aan mijn kinderen, als ze horen dat hun neefjes en nichtjes wél cadeaus hebben gekregen bij opa en oma? Nu is dit mijn dilemma, maar ergens voelt het al alsof ik geen keuze meer heb en over twee weken gewoon pakjesavond aan het vieren ben bij mijn schoonouders en Charlie. Maar ik ben zeer benieuwd hoe anderen hierover denken. Misschien durf ik dan alsnog voor mezelf op te komen.”

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies aan Elske (37), die baalt dat haar buurvrouw haar kind steeds bij Elske onderbrengt. Laura vindt: „Heel simpel. Zeggen: ‘Hey Maud, denk je er ook eens aan dat ik ook een planning heb? En het fijn zou zijn dat het spelen afwisselend zou zijn, dat wil zeggen ook bij jullie? Zo kan ook ik mijn ding doen en afspraken nakomen, dat schiet er namelijk al een tijdje bij in. En dat neem ik je niet kwalijk, ik had het eerder moeten aangeven. Dus nee, ik kan niet meer zo vaak inspringen als jij afspraken hebt’.”

Else zegt: „Als ze appt of ze haar dochter om een andere reden naar jullie mag sturen, gewoon zeggen dat het niet uitkomt. Dan is het alleen nog als de kinderen met elkaar willen spelen.” En dan is er nog een korte, bondige reactie van Ben: „Lijkt mij wel. Het is geen verplichting… Nee zeggen is een kunst.”

Nog meer dilemma’s die door Metro zijn besproken vind je hier.

Wil je nog meer adviezen van onze lezers lezen? Check dan onze Facebookpost:

Dilemma: ‘Mijn buurvrouw parkeert haar kind steeds bij ons, kan ik er wat van zeggen?’