Reismeisjes #3: Mongools seksleven
Hoe is het om als lesbische vrouw door landen als Rusland en Mongolië te reizen? Maartje Hensen en haar vriendin pakten hun koffers en reizen nu de hele wereld over. Voor Metro bloggen ze elke woensdag over hun avonturen als De Reismeisjes.
„Hallo! Is er iemand thuis?” Onze chauffeur stapt alweer een Ger binnen zonder te kloppen, om naar de beste weg te vragen. Dat is in Mongolië heel gewoon, ze lijken het begrip privacy hier niet te kennen. Het maakt ze de meest gastvrije mensen, maar het roept bij ons een vragen op over privacy. En vooral de grote vraag: hoe is het Mongoolse seksleven?
Onze was in ieder geval niet aan de orde van de dag toen we een aantal nachten te midden van de hele Nomadische familie in een Ger sliepen. Een Ger, of Yurt, is zo’n mooie grote ronde tent waaraan een De Waard-tent niet kan tippen. Maar waar de laatste vaak in te delen is in verschillende compartimenten, is een Ger een grote ruimte. Dus dient de tent als woonkamer, keuken en slaapkamer in één. Voor de hele familie.
Dat betekent dus ook: tegelijkertijd naar bed. Of nou ja, bed… de grond voldoet ook aan de eisen. Wij krijgen een mooi plekje in het midden van de Ger, op een dun matje. En dus trekken wij ’s avonds half ongemakkelijk onze degelijke pyjama aan in de gezamenlijke ruimte, om er vervolgens achter te komen dat alle nomaden gewoon in hun dagelijkse kloffie slapen. Lekker gênant.
Nu vinden wij onze privacy af en toe best belangrijk. We zitten ook nog in de gezellig-samen-in-een-eenpersoonsbed-slapenfase van onze relatie – overigens belangrijk als lesbisch stel, want een tweepersoonsbed krijg je niet vaak – en we genieten dus ook van de momenten waarop we wel samen kunnen slapen in een guesthouse. Of dat was in ieder geval het plan. Blijkbaar is het de normaalste zaak van de wereld dat onze chauffeur bij ons in de kamer slaapt. Gelukkig wordt hij door veel families uitgenodigd in hun eigen Ger – want Mongoolse gastvrijheid – en hebben wij even tijd voor elkaar.
Romantiek is, net als privacy, bij de nomaden die we ontmoeten, ver te zoeken. Purevsuren, de vrouw van de kampioensherder van het land, woont tijdelijk gescheiden van haar man – in het voorjaarskamp – met alle vrouwelijke dieren en hun jonkies. Hun vorm van contact bestaat uit een gesprek ‘s avonds over de walkietalkie. Dit keer vertelt ze uitgebreid over ons bezoek. Wat ze precies zegt, is ons niet duidelijk, maar het zal iets zijn in de trant van ‘twee hele lange dunne blonde meiden die niet veel van mijn vlees-met-rijstmaaltijd wilden eten, maar wel graag wilden helpen met herderen’.
We logeren ook bij het gezin van Nurgaiv, de vader van The Eagle Huntress uit de Oscar-genomineerde documentaire. Nurgaivs oudste zoon is onlangs getrouwd en is een kersverse papa. Van liefde tussen hem en zijn vrouw is weinig te merken; we zagen zijn vrouw per ongeluk aan voor het dienstmeisje van het huis. Maar het jonge stel boft; de twee hebben het grote hemelbed in de Ger, met gordijntjes! Desalniettemin slapen ze met zijn ouders in dezelfde ruimte, dus we vragen ons af hoe de baby is verwekt. Zou de cultuur zo open zijn dat je seks hebt met je ouders in de kamer of gaat dat anders?
Natuurlijk zijn wij niet zo dapper als onze chauffeur die zomaar overal binnenstapt, dus de vraag naar het Mongools seksleven blijft vooralsnog onbeantwoord…
Volgende week woensdag staat Maartje weer vroeg voor je klaar met het vervolg op haar reis!
Over de Reismeisjes
Als jonge – net afgestudeerde – twintiger weet je het: het is nu of nooit. Mijn vriendin en ik besloten voor ‘nu’ te kiezen, zeiden ons werk en appartement op en verkochten onze spullen. Klaar om op wereldreis te gaan en ook zulke jaloersmakende #travelcouple Instagramfoto’s te maken. We kiezen alleen niet voor de makkelijkste weg: we beginnen onze reis namelijk in Rusland! In mijn blogs voor Metro schrijf ik over onze avonturen. Ben je benieuwd naar meer, neem vooral een kijkje op onze website onceuponajrny.com!