Sigrid Stamkot Lifestyle 14 sep 2015, 13:47

Leestijd: 4 minuten

Anna Nooshin is een vat vol tegenstrijdigheden

Anna Nooshin is hot. In haar looks: ze wordt door haar 118.000 Instagramfans aanbeden om haar haar (dat ze overigens bijna nooit wast, nooit föhnt en waar geen stylingproducten ingaan), haar stijl (veel zwart, clean, boyfriend met een vrouwelijke twist) en de inhoud van haar kledingkast (veel Acne, Céline en schoenen van Prada, Jimmy Choo en Saint Laurent, bijvoorbeeld).

Lees ook: De wishlist van Anna Nooshin

Maar dus ook in wat ze doet. Sinds een week heeft ze haar eigen YouTube-kanaal. De drie filmpjes die er nu op staan, hebben in totaal inmiddels veertigduizend views. Een gemiddelde Instagramfoto krijgt drieduizend likes. NSMBL trekt maandelijks drie miljoen bezoekers. Maar trots? „Eigenlijk niet. Ik ga altijd gelijk door met het volgende. Ik voel het pas als anderen zeggen dat ze trots op me zijn. Ik heb een grote bewijsdrang, maar ik weet eigenlijk niet zo goed naar wie.”

Boek

Haar boek On top komt morgen uit. En: „Ik ben zo bang dat niemand het gaat kopen. Ik heb er zoveel liefde in gestopt en dan is er straks geen interesse voor.”
Het verhaal van Anna Nooshin past anders aardig in een boek. Op haar zevende om politieke redenen met haar ouders en zusje gevlucht vanuit Iran, zwerft ze van asielzoekerscentrum naar asielzoekerscentrum en is ze op school het pispaaltje, met haar vreemde accent en doorlopende wenkbrauw. Ieder baantje pakt ze aan, van schoonmaakster tot ijsschepper.
Dat beschrijft ze dan ook. Niet op een zielige manier, maar met humor (getuige het hoofdstuk ’Opgroeien is lastig. Zeker als je een overbehaarde alien bent’). „Het is een best moeilijk te plaatsen verhaal”, vindt Nooshin. En anders dan andere bloggers, die met hun eerder uitgekomen boeken meer op de beautywereld focussen. „Daar zit het verschil met andere bloggersboeken: het is verhalend, non-fictie en persoonlijk.”

Lees ook: Instagram do’s and don’ts van Anna Nooshin

Bang

Tegelijkertijd is Nooshin (28), die zichzelf omschrijft als een vat vol tegenstrijdigheden, niet bang om te falen. „Ik ben wel goed in doemscenario’s bedenken, maar als het niet lukt, heeft het niet zo moeten zijn. Ik weet dat mijn product, in dit geval mijn boek, goed is. Daar geloof ik dan in.”

Al is ze wel bang links en rechts op wat tenen te trappen. Van Iraniërs bijvoorbeeld, die, zoals ze in haar boek omschrijft, je dwingen om te dansen, ook als je het niet kunt. Maar ook van Nederlanders, die de gewoonte hebben mensen (lees: haar, want waargebeurd) naar huis te sturen rond etenstijd als ze niet op bezoek hebben gerekend.

En van mensen uit de modewereld, waar een heel hoofdstuk aan is gewijd. Nooshin heeft het gezien: alle internationale fashionweeks, backstage en frontrow, en ook alle Nederlandse mode-events. Voorzichtig: „Ik hoop niet dat ik mensen er mee beledig, maar het is anders gebleken dan toen ik er door geobsedeerd was, jaren geleden. Minder glamoreus. Het doet me denken aan de middelbare school: de kliekjes waar je bij moet horen, de angst dat je er ooit niet meer toe doet. Ik zat op die evenementen gerust tien minuten op het toilet om te kunnen ontsnappen, me afvragend wat hier nou precies zo leuk aan was.”

Lees ook: Anna Nooshin in de modepolitie

Maar begrijp haar goed, zo haast ze zich direct te zeggen: „Ik ben heel dankbaar voor wat ik allemaal meemaak, zie, krijg en doe. Het ligt niet aan de modewereld, ik had het als ik advocaat was geweest waarschijnlijk ook gehad. Ik ben gewoon niet zo goed met sociale druk.”

Bikini-selfie

Wellicht vandaar ook, dat haar Instagram-account zo goed gaat. In haar eigen veilige omgeving kan ze alles posten, van reisje naar de bergen tot ochtendsmoothie, en ook tot bikinishot. „Daar denk ik niet al te veel over na”, zo zegt ze over zo’n laatste kiekje. „Ik dacht gewoon: ik train hard en het is mooi licht, prima. Misschien meer voor mezelf, maar ik wil resultaten delen. Of ik wat narcistisch in me heb? Vast wel. Iedere ondernemer heeft iets van dat in zich: je moet geloven in wat je doet. Maar bij narcisme hoort ook gebrek aan empathie, en dat heb ik absoluut niet. Ik kan iemand echt supergoed oppeppen.”

View this post on Instagram

A post shared by Anna Nooshin (@annanooshin)

Over vijf jaar ziet ze zichzelf „op dezelfde plek als nu, maar dan met nog vijf ondernemingen erbij.” „En ik heb een huis in het buitenland, in Bali ofzo. Om me even terug te kunnen trekken en een frisse blik zonder al die indrukken hier." Eigenlijk net als nu dus, maar dan (nog) groter. Hoewel: „Al weet ik niet of ik dan nog bikini-selfies plaats.”

Lees meer over Anna Nooshin en haar favorieten in Metro Mode, die morgen uitkomt en waar ze gasthoofdredacteur van is.