De klimaat-helpdesk

‘Met het klimaat van de planeet Aarde spreekt u. Waarmee kan ik u van dienst zijn?’
‘Met de Verenigde Naties. Mogen we u iets voorleggen? We hebben de afgelopen 30 jaar veel over u gepraat…’
‘In goede zin, mag ik hopen?’
‘Eh… We hebben de wereld ervan overtuigd dat u op hol slaat, als het gebruik van fossiele brandstoffen niet drastisch omlaag gaat.’
‘Ik op hol slaan? Dat zou niet mooi zijn. Hoe dan?’
‘Tientallen jaren ging de toename van de CO2-concentratie in de lucht samen met een temperatuurstijging. Eén en één is twee, zeiden wetenschappers.’
‘Oh…?’
‘Tja, er waren ook wetenschappers die daar vraagtekens bij plaatsten. Maar we gebruiken het voorzorgsprincipe. We komen al in actie voordat we genoeg weten. Anders is het straks te laat om de wereld te redden. Dus die lastige wetenschappers moesten we op een zijspoor zetten.’
‘Goh. Even uit nieuwsgierigheid: hoe doe je zoiets?’
‘Je houdt een enquête onder wetenschappers met vragen waar er niet zo veel nee op zullen zeggen. Warmt de aarde op? Heeft de mens invloed op het klimaat? Daarna hebben we het percentage ja-zeggers opgekrikt tot 97 procent. Door de antwoorden te schrappen van onderzoekers die de invloed van de mens laag inschatten. Zoals geologen en zonnewetenschappers.’
‘Goed, dan gelooft 97 procent van een bepaalde groep wetenschappers dat de aarde opwarmt. En dat de mens mij, het klimaat, beïnvloedt. Maar u vertelde net ook dat de meeste mensen bang zijn dat ik op hol sla.’
‘Ja, goed hè! Het werk van onze spindoctors. De media melden dat de CO2-uitstoot volgens bijna alle wetenschappers omlaag moet, om een catastrofe te voorkomen. Wie twijfelt over de gevaren van CO2 wordt in de media zelfs voor achterlijk versleten. Zoals nu gebeurt met die Amerikaanse president.’
‘Zeg, wat is eigenlijk uw probleem?’
‘Dat u ons de afgelopen twintig jaar zo weinig opwarming gaf.’
‘Ik begin een beetje draaierig te worden. Bent u daar niet blij mee dan?’
‘Nee. Goed nieuws over u is slecht nieuws voor iedereen die zich inspant om een naderende catastrofe te voorkomen.’
‘Pardon?’
‘We praten over verdragen, regels, belastingen, subsidies, geloofwaardigheid, duurzaamheid…’
‘Dat is nogal wat. Als ik het goed begrijp wilt u dat ik weer opwarming breng. Zodat niemand erachter komt hoe u zich in de nesten heeft gewerkt. Ik denk dat ik een beter idee heb. Vertel de wereld dat u heeft overdreven. Maak een nieuwe episode van An Inconvenient Truth. Ik weet wel een titel: The Truth Strikes Back.’