Andere tijd

Mijn televisie heeft oneindig veel mogelijkheden, ik heb wel honderd zenders en dan ook nog allerlei streamingdiensten. Ik weet vaak niet meer waar ik naar moet kijken. Ik kan niet meer kiezen en verlang dan terug naar de tijd waarin er maar een paar zenders waren.

Ik kijk daarom vaak naar nostalgie-net. Allemaal oude herkenbare series uit mijn jeugd. Iedere dag om 18.00 uur kijk ik naar The Love Boat. Ook als het niet is, dan kijk ik het terug om die tijd, toch een voordeel van de eindeloze mogelijkheden.

Gisteren stonden cruise director Julie, captain Stubing, zijn dochter Vicky, Gopher en Doc weer klaar in de lobby voor de ontvangst van de gasten.

Er kwam een man aan boord met een zeehond, genaamd Shirley, met wie hij de hut deelde en een optreden aan boord zou verzorgen. Shirley klauterde de trappen van het schip op, alsof dat heel gewoon was en sliep in een bed.

De man had ansjovis in zijn zakken.

Simpel en overzichtelijk

Vandaag de dag ondenkbaar om een zeehond zo te portretteren. Net als de hilariteit in een andere aflevering, waarin twee mannen de bruidssuite hadden geboekt!

Een andere tijd.

Toch kijk ik er graag naar, het is simpel en overzichtelijk. Na een uur meert de cruiseboot aan en is alles weer goed.

Ik krijg een appje van een vriendin, ze bakt vandaag stroopwafels, gekleed in Hollandse klederdracht, tijdens het boarden van gasten op een luxe 5-sterren cruiseschip. De boot ligt aangemeerd aan het IJ in Amsterdam.

Een once-in-a-lifetime experience, zo zegt de website van de Australische rederij. Voor mijn vriendin niks ongewoons, ze heeft altijd bijzondere events, maar ik wil het graag zien.

Ik fiets naar het IJ alwaar de luxe cruiseboten aanmeren en meld me bij de receptie van de immense cruiseboot. Een vijftal crewmembers staat opgesteld in lijn en heet me van harte welkom aan boord. Een dame reikt me voorzichtig met een tang een warm doekje aan. Even hoop ik dat het Julie is.

Verse wafels

Ik zie mijn vriendin al in de salon staan, in haar klederdracht en met haar volwaardige ‘stroopwafel-bak-apparatuur’. Een bartender biedt me een glas champagne aan.

De gasten staan in de rij voor de verse wafels van mijn vriendin. Ik hoor ze praten over de aanstaande reis. Een Australisch echtpaar vertelt dat ze deze reis maken met hun vrienden uit Dubai. Ze kennen de Hollandse stroopwafel nog niet.

Ze zullen nog een ongekende weldaad aan ervaringen opdoen, zo zegt de website.

Het schip is in bezit van hoogwaardige technologische innovaties, ze zullen hoogstaande culinaire verrassingen tegemoet gaan en spectaculaire vergezichten. Misschien wordt er ergens onderweg nog wel een zeehond gespot, maar waarschijnlijk niet in de hut, luisterend naar de naam Shirley.

Onverzadigbaar

Ik denk aan alle reisbewegingen, gasten uit Australië, Nieuw-Zeeland en Dubai, vliegen naar Amsterdam, om vanaf daar op deze cruise kennis te maken met spectaculaire vergezichten.

Ik denk aan de ongekende mogelijkheden en ook weer aan mijn pakket van televisiezenders. Zijn we onverzadigbaar geworden?

Ik moet van boord. De boot gaat zo vertrekken. Een zeer vriendelijke receptionist dankt mij hartelijk voor mijn (korte) verblijf aan boord. Terwijl de bemanning zij aan zij de laatste bevoorrading doos voor doos van elkaar overpakt, verlaat ik het schip tussen hen door via de loopbrug.

Ik stap op mijn fiets, het is nog net geen 18.00 uur. Lekker thuis weer een aflevering van The Love Boat kijken.

En over een uur meert de cruiseboot weer aan en is alles weer goed.

Reacties