Bombombombarie

Medalliekes niet of medalliekes wel. En daar heeft de achtenswaardige Tweede Kamer drie dagen over door gezanikt, compleet met een verhit debat, een motie van wantrouwen en een heleboel bombombombarie, nieuwsberichten, tweets en tv-programma’s.

U bent niet de enige die dit stukje onder ogen krijgt. Ik heb het donderdag naar de 2e Kamer gestuurd. Volgens de AWB had ik een bevestiging van ontvangst moeten krijgen, maar het bleef stilletjes stil. Desondanks hoop ik dat ze er iets van hebben geleerd, of anders een vrolijke dag hadden.

Hebben ze niks anders te doen?

Maak je druk over de onrechtvaardigheid van ‘onze’ staat die mensen zonder aanleiding ten gronde richt, hen schaadt zonder vergoeding, hen de nodige basisvoorzieningen onthoudt en hen daarvoor wel heel veel laat betalen; tenminste: zij die al weinig hebben.

Maak je druk over de verdeeldheid in Europa, dat geen vuist meer kan maken tegen belagers van buiten. Geef Trump en Netanyahu een stevig weerwoord. Werp je op tegen de uithongering van weerlozen, het verjagen van mensen uit hun land. Trakteer Poetin eens op een sanctiebeleid waar hij echt bang van gaat worden, in plaats van eentje dat alleen zorgt voor duurdere boodschappen van alledaagse onmisbare goederen. Sluit hem buiten. Fileer hem. Ga als een man vóór Oekraïne staan in plaats van erachter.

Bekommer je om het klimaatbeleid en los alle bijbehorende vraagstukken op rechtvaardige wijze op, zodat niet de veroorzakers vrijuit gaan omdat ze de armen ervoor kunnen laten opdraaien.

Wel wat anders te doen

Dat andere wordt al gedaan door mensen die gratis en voor niks de staatstaken op zich nemen die de staat zelf laat liggen. En dat bestaat uit veel meer dan bakjes koffie tegen de eenzaamheid. Het behelst tegenwoordig het runnen van hele dorpen: hoe ze bereikbaar en leefbaar te houden. Toe maar. Of je een emmer leeggooit. Ja, de vrijwilligers hebben het superdruk. Ze geven dag en nacht zorg, begeleiden statushouders met lessen en instructie, bewaken de buurt en bemannen de Voedselbank. Ze steunen de scholen, assisteren bij amateursportclubs, runnen de bibliotheek-informatiepunten en zo verder, tot politietaken aan toe. Elke dag weer en allemaal voor niks sturen en stutten ze zowat de hele staat.

Medalliekes

Het heeft mij altijd verbaasd, dat zij die de meeste centen vangen ook de hoogste eer krijgen. Is al dat geld geen eer genoeg? Eer liever de mensen die gratis werken naast hun veel minder riant betaalde banen. Geef hen die commandeursrang of ridderstatus maar. Hoef je tenminste ook niet meer te zeiken over vijf vrijwilligers die zelfs dat medallieke niet mogen van de minister. Omdat ze werken voor statushouders en asielzoekers. Ja, dat moest ook niet maggen.

Want ook bij vrijwilligerswerk bestaat blijkbaar een verschil tussen edel en niet-edel. Gatver. Weet je wat? Stik in je medalliekes, staat. Wij zouden wel heel erg dom zijn als we op jouw waardering zaten te wachten. Jij bent gewoon een stel nikswittende prutsers, die kakelen om flut maar de echte problemen over de schutting smijten. En nog wat: voor je zeikt over vijf medalliekes, kijk ook eens naar de bijbehorende asielwet die de Tweede Kamer zelf wel heeft aangenomen. Heb je je daar ook zo druk over gemaakt? Of was het wel lekker om zo goedkoop af te komen van mensen die ‘hier niet horen’?

Ik weet nog niet zo net of ik zelf nog wel bij deze staat wil horen. Dat wil ik eigenlijk alleen als iedereen erbij mag horen. En vanmiddag ga ik weer naar de doorstroomvoorziening. Werk aan de winkel. Kunnen jullie lekker naar het strand, want het is mooi weer. Hef het glas en doe een plas en alles blijft zoals het was.

Houdoe en de groeten.

Reacties