Reacher/Lee Child

Bij mij op de afdeling verblijft een vrouw van 83. Ze heeft een maagverkleining ondergaan plus een hartoperatie een aantal jaren geleden. Ze eet bijna nooit en is ook nog eens Duitse. Maakt verder natuurlijk niet uit (zij kan er ook niets aan doen dat wij in ’74 met 2-1 van haar verloren), maar dat maakt het contact gebrekkiger voor haar met de andere patiënten. Tot overmaat van ramp zit ze ook nog eens in een rolstoel en moet ze zich dagelijks door ons gebouw manoeuvreren. De meeste cliënten van mijn afdeling spreken geen woord Duits en ze zit daarom in een isolement.

Wat schetst mijn verbazing. Vanmiddag bij de lunch zat ze me daar toch niet een boek van Lee Child te lezen: In de val! En ook nog eens in het Nederlands. Ik dacht dat ik van mijn geloof viel. Zelf ben ik Holly van Stephen King aan het lezen, dus ik vond zomaar een ‘Brother in Arms’. Ik begon uiteraard een gesprekje met haar en na een paar minuten had ze me het boek al beloofd, niet alleen om te lezen, maar zelfs om te houden. Een verpleger leerde me onlangs de afkorting NIVEA te gebruiken, ‘niet invullen voor een ander!’ Dat doe ik namelijk vaak. Ik denk dan dat ik weet waarom iemand reageert zoals ie doet en ga er niet van uit dat het weleens vriendelijker bedoeld is dan dat ik dacht. Het boek is een goed geschenk voor mij, niet dat ik niet blij genoeg was dat ik het mocht lenen, maar boeken zijn nieuw zo’n 20 euro per stuk, geen sinecure. Ik heb onlangs 5 boeken gekocht bij Bol.com en moest op mijn e.dentifier 96 euro afboeken bij ABN AMRO.

Aangezien ik een mentor/bewindsvoerder heb, kan ik helaas niet uitgeven wat ik wil, alles moet verantwoord zijn, alles wordt dubbel gecheckt! Als ik een boek uit heb, geef ik het altijd aan de bibliotheek van mijn instelling. Daar zijn veel bewoners blij mee. Het is opvallend hoe weinig geld we hier allemaal hebben. Ik heb voor 0,01 cent een maand abonnement op Prime Video genomen, je krijgt dat één maand op proef en ik kijk daar toevallig altijd Reacher op. Reacher is de succesvolle serie naar de boeken van Lee Child, het boek dat ik van mijn Duitse weldoener krijg.

Ik had nooit gedacht dat de wereld zo klein kon zijn en dat terwijl ik dagelijks het internet afstruin en dus zo wel een en ander meekrijg. Als ik weer eens een week wat geld over heb gehouden (ik krijg 50 euro weekgeld/leefgeld), zal ik vast wel een goedkope uitgave van een Lee Child-topper voor haar vinden. Er zit een vrouw op mijn afdeling die de hele dag puzzelt en voor haar ben ik ook al op zoek naar een 1000 stukjes-puzzel, want die doet ze het liefst. Misschien hebben jullie nog ergens een oude puzzel liggen voor haar of wat tweedehands boeken (het liefst thrillers). Het zou een erg lieve en goede daad van jullie zijn. In ieder geval houd me het een en ander lekker bezig de hele dag. Ik krijg de tijd graag zinvol om, maar vind het ook verdomd leuk een ander een plezier te doen.

Er werken 11 vaste verplegers op mijn afdeling (ook nog eens 10 keukenhulpen, stagiaires en vrijwilligers) en van tijd tot tijd probeer ik ook iets leuks voor hen te doen (dozen MERCI chocolade-baby rompertjes met leuke tekst voor zwangere verplegers, voetbalpetjes voor verplegers met voetbal interesse) en ga zo maar door, mijn laatste wapenfeit was een Max Verstappen autootje van Oracle voor een schoonmaakster die het niet zo goed verging in haar persoonlijke leven.

Wij houden ons bezig. Ik ga rap Stephen uitlezen en me klaar maken voor een nieuwe Child!

Reacties