Lente 2025, tussen hoop en handschoenen

De astronomische lente is begonnen, maar wie naar buiten stapt, vraagt zich af welk seizoen het eigenlijk is. Waar de ene dag de zon bijna zomers aanvoelt, kan het de volgende ochtend ineens weer vriezen. Dit jaar laat de lente zich op de Veluwe van haar grilligste kant zien, met temperatuurverschillen die we in jaren niet zo extreem hebben meegemaakt.

Begin maart beleefden we al een voorproefje van de lente, met dagen waarop de jas open kon en het terras lonkte. Maar nauwelijks gewend aan de warmte, sloeg het weer om en voelde de ochtendlucht weer winters kil. ‘s Ochtends bibberen in de stal, terwijl het ‘s middags in de zon bijna warm is. De paarden gooien hun wintervacht af, maar soms lijkt het alsof ze te vroeg zijn begonnen.

Echt voelen

Dit jaar leren we opnieuw hoe relatief gevoelstemperatuur is. De thermometer mag een getal aangeven, maar de wind, de luchtvochtigheid en de stand van de zon bepalen wat we echt voelen. De ene dag laten we de kou van ons afglijden in het eerste lentezonnetje, de andere dag snijdt een gure noordenwind door onze jas heen. We wisselen tussen hoop op warmte en de realiteit van koude handen.

Misschien is dat wel de charme van deze lente: een seizoen dat ons uitdaagt, ons verrast en ons eraan herinnert dat niets zo veranderlijk is als het weer en het leven zelf. We kunnen de lente niet dwingen om gelijkmatig en voorspelbaar te zijn, net zoals we niet alles in ons leven in de hand hebben. Het enige wat we kunnen doen, is meebewegen met de grillen van de natuur en genieten van de momenten dat de zon wel schijnt.

Reacties