Knutselen voor gevorderden

Als het leven ons lichaam heeft verlaten, zijn er mensen die het terug proberen te schminken. Onze paars geworden nagels worden gelakt of onze vingers in een gunstige positie gemanoeuvreerd. Voor het eerst zal er vaseline op onze tanden worden gesmeerd, zodat onze lippen daaraan blijven plakken en onze mond netjes gesloten blijft.

Met aandacht wordt er aan ons geknutseld. Er zijn altijd mensen die er nog iets van proberen te maken.

„Als jullie hulp nodig hebben, ik ben in de buurt”, zegt de uitvaartondernemer nadat ze ons alle instructies heeft gegeven. In de ruimte die balanceert tussen een forensisch lab en een gedateerde keuken staan bakjes met haarproducten, nagellak en een breed assortiment make-up als knutselspullen klaar.
„En vergeet de gunstige verlichting in de rouwkamers niet, hè”, zegt de dame bemoedigend.

Een uur later lijkt de dood minder aanwezig. De knutselspullen hebben hun werk gedaan.
De uitvaartondernemer vertelt trots hoe blij ze is als nabestaanden hun dierbare mooi vinden. Als het meer lijkt op een liefelijke slaap dan op een idiote dood: als de knutselklus wordt gewaardeerd met een dikke voldoende.

Neerslachtig worden

In een tijd waarin noodpakketten samenstellen een populaire hobby is, is het soms lastig om te blijven geloven in een goede afloop. Neerslachtig worden is dan ook een begrijpelijk gevolg. Wat moeten we dan doen? Wandelen, zeggen mensen. De natuur in. Hoe groener hoe beter. Maar misschien moeten we juist de woonwijken in. Hoe meer voortuinen hoe beter.

In voortuinen overheerst – in tegenstelling tot het mortuarium – het leven. Als de bladeren vallen, liggen er doodskoppen en graven. Halloween domineert met secuur geplaatste skeletten het straatbeeld. Wanneer de lente komt, verschijnen houten paashazen en plastic kuikens. Ook dat is knutselwerk. Het zit in ons. Of we nu onze voortuin proberen te verfraaien of een overleden persoon.

Geloven in de goede afloop lijkt soms een naïeve bezigheid. Misschien moeten we onze verwachtingen bijstellen. Ook als het níet goed afloopt, zullen er mensen zijn die er toch iets van proberen te maken. Dat bewijst elke trotse uitvaartondernemer en elke aandoenlijk versierde voortuin.

En dan, zijn we nog lang niet verloren.

Misschien komt het dan zelfs per ongeluk goed.

Reacties