Oude tijd

Mijn dochter van 23 is net klaar met haar bachelor KI (Kunstmatige Intelligentie, beter bekend als AI) aan de universiteit van Utrecht. Mede door haar keuze voor deze studie en haar kennis van nieuwe ontwikkelingen in dit veld, is AI bij ons thuis de afgelopen jaren vaak onderwerp van gesprek geweest.

Het zijn leuke gesprekken; mijn dochter is een intelligent mens met een creatieve geest. Natuurlijk begrijp ik al anderhalf jaar lang helemaal niks meer van de stof die ze behandelen daar aan de UU. Haar bachelorscriptie bevatte zinnen waarvan ik alleen de losse woorden begreep en soms zelfs dat niet eens… Zoek voor de grap het woord agents eens op in de term principle agent problem, je voelt weer dat je leeft.

Toch komen we elkaar af en toe weer eens tegen en soms leidt dit tot interessante realisaties, hierbij ons meest recente. Alles wat nieuw is, kan door AI gemaakt zijn.

Geen ziel

Alle muziek, films, schilderijen, kunstwerken, teksten etc. die niet, pak ‘m beet, tien jaar oud is en zijn, kan in theorie gemaakt zijn door iets wat ‘geen ziel bevat’. Tenzij we iets real-live zien ontstaan, kunnen we er niet meer van uitgaan, dat er ergens in het proces geen chatbot zoals ChatGPT of AI kunst algoritme zoals Deep Dream aan te pas is gekomen.

We eindigden ons gesprek met het nogal duistere besef dat wij leven in een tijd, waarin dit waarschijnlijk ook voor mensen gaat gelden. Een tijd waarin we, wanneer we een nieuw mens ontmoeten, ons vooral bewust zijn van het feit dat het geen bekende van ons is en dat het dus zo kan zijn dat we hier niet met een echt mens van doen hebben.

Waanbeelden

Ik moet denken aan een van de laatste scenes van de film A beautiful mind, waarin John Nash, gespeeld door Russel Crowe, zich uiteindelijk bewust wordt van het feit dat hij schizofreen is. Zijn waanbeelden (te weten zijn beste vriend, een jong kind en een speciaal agent), al zijn hele leven bij hem, ‘worden niet ouder’. Ze kunnen dus niet echt zijn. Voor Nash reden om ieder nieuw persoon die hij ontmoet, even te checken bij zijn omgeving; ‘kun jij die persoon ook zien’.

Zo zullen wij elkaar vragen: kende iemand deze persoon van eerder, vanuit de ‘oude tijd’? ‘Oud zijn’ zal geïnterpreteerd worden als ‘echt zijn’ en ‘oud worden’ zal gezien worden als ‘je echte gezicht krijgen’. Toch nog iets om naar uit te kijken!

Reacties