Strafrecht

Het mag vreemd klinken, maar strafrecht is inderdaad recht. De laatste tijd worstelt Nederland nogal met zijn strafrecht. Moord en doodslag tegen ‘bepáálde mensen’ moet kennelijk zwaarder worden gestraft dan diezelfde daden tegen niet-bepaalde mensen.

En met Oudjaar mag de brandweer niet worden belaagd, maar op andere dagen wel. Nu moet ik eventjes slikken.

Gelukkig ben ik niet de enige die er moeite mee heeft, want ik vind medestanders in de rechtelijke macht. Indertijd heeft Justitie zwaardere strafeisen mogelijk gemaakt voor belagers van brandweer, politie, hulpverleners en overheidsdienaren. Omdat zij dienaren zijn van het algemeen belang. Laten we wel zijn, het is idioot dat ambulancemedewerkers op hun gezicht worden geslagen door een stel hondsdolle vandalen, terwijl ze nota bene hulp geven aan een collega-vandaal. Het is belachelijk als een politieman of vrouw wordt bedreigd, beledigd en uitgescholden als hij/zij gewoon zijn werk doet. En waarom wordt de brandweer verhinderd branden te blussen? Daar zijn ze toch voor? Wel zijn er de nodige mitsen en maren.

Straffen in soorten

Tot teleurstelling van de minister negeerden de rechters algemeen de mogelijkheden om geweld tegen politie, brandweer en hulpverleners zwaarder te straffen. Want als de pakkans van dit soort delinquenten gering is, maakt het dreigen met een hogere straf echt geen indruk. Ook niet alle volgende oudejaren. Rotterdam straft zwaarder dan Utrecht, 31 december zwaarder dan 2 januari of 30 december. Tjonge, wat duidelijk allemaal. Zelfs de rechter weet er geen raad meer mee. Het wordt te ingewikkeld, onwerkbaar en onduidelijk. En is er nog wel politie op straat?

Er zijn ook zwaarwegende bedenkingen tegen de rechtsongelijkheid die het gevolg is van dit strafrecht. Mag iemand van 90 wel voor twee maanden met aftrek van voorarrest elkaar worden geramd? Nee, wordt geroepen, die zwaardere straffen moeten ook gelden bij mishandeling van zwakkere en kwetsbare mensen: ouderen, kinderen, gehandicapten enzovoorts. Maar zwaarder straffen voor agressie tegen specifieke categorieën lijkt akelig veel op een uitnodiging om dan de rest te grazen te nemen: ‘gewone’ mensen zoals buren, burgers, buitenlui, winkelpersoneel, conducteurs en wegwerkers. De onderwijzer mag door een boze ouder tegen verlaagd tarief worden afgetuigd en bij scheidsrechters is het ook OK. Verkeersslachtoffers tellen helemaal niet. Zelfs als de dader achter het stuur coke snuivend met een snelheid van 150 km zit te telefoneren. In de bebouwde kom. En vrouwenslachting is niet eens moord. Het is relationeel geweld.

Haatmisdrijf: mag het een onsje meer zijn?

Nederland zou Nederland niet zijn als er niet nog een extra uitzondering bij gaat komen: namelijk voor geweld dat voortkomt uit discriminatie en haat. Of mishandeling en moord ooit uit liefde en respect gebeuren. Afgezien van het gegeven dat dat motief moeilijk bewijsbaar is, wordt voortaan iedereen gediscrimineerd, die als slachtoffer kennelijk niet op extra rechtsbescherming mag rekenen. Slachtoffers van een kerstmarktaanslag of een expres ontploft appartementencomplex, bijvoorbeeld. Dat lijkt toch verontrustend veel op discriminatie. Die blijkbaar wel mag.

Maar er mag simpelweg niet worden mishandeld en gemoord, punt uit. Iedereen die het toch doet, moet krijgen wat hij verdient. Dat is rechtsgelijkheid, voor zowel dader als slachtoffer. De rechter vonnist op basis van de wet en de onderliggende bewijslast. Alleen hij beslist over de hoogte van een straf en niet menéér de minister. Die is slechts handhaver en zelfs dat doet hij niet zo goed. Anders zou alle oudejaarsgeweld inclusief verboden vuurwerk toch allang preventief zijn aangepakt? Door de smokkel plus illegale verkoop aan banden te leggen? Want foei roepen is geen preventie of handhaving. Het is gewoon niks.

Moet ik soms aan Den Haag de Trias Politica nog eens komen uitleggen? Of ik het al niet druk genoeg heb met stukkies schrijven.

Reacties