Een verkapt bedankje…

Alweer een goede twee weken het nieuwe jaar in… Voor de één een nieuw begin, voor de ander het einde van een tijdperk: en voor sommige mensen is het beide.

De kunst van het loslaten en het omarmen van het nieuwe.

Als je je er niet zo bewust van bent, kan dit erg verwarrend zijn. Verwarrend en soms zelfs verlammend, want het zijn toch behoorlijk tegenstrijdige concepten.

Dan is het fijn als je steun kunt vinden bij de mensen die deze contrasterende gevoelens maar al te goed begrijpen. En je kunnen helpen met het ontwarren van deze dualistische gevoelens.

Afscheid

Voor mij is het zo’n ‘begin van het jaar’… een jaar wat is begonnen met een pijnlijk en levensveranderend afscheid, maar waarbij ik elke keer opnieuw geconfronteerd wordt met nieuwe, positieve steun, die ervoor zorgt dat ik mijzelf niet verlies in die verwarring.

Een soort van hou vast in die chaos van emoties.

Het is soms hard werken om het te zien, maar op het moment dat je jezelf er voor open zet en het wilt zien, zal het positieve er altijd zijn.

Dat wil niet zeggen dat het negatieve er niet is, ook dat mag er zijn, maar je hebt altijd de keuze om óók het positieve te zien en je hebt altijd de keuze in wat je jouw leven laat bepalen.

Inspiratie en gevoel

En met die gedachte wil ik dit jaar volhouden, mij laten inspireren door anderen en mijn gevoel er laten zijn. Zowel negatief als positief. Hoe tegenstrijdig het soms ook mag zijn. Want het hoort er allemaal bij, het hoort bij het leven… Maar het is aan jezelf hoe jij dit leven leeft en het is aan jou wat jij je ziel laat voeden.

Via deze weg dus ook een verkapt bedankje aan jou, jij weet wie je bent, ik ben dankbaar voor jou, je steun en je liefde.

En ik wens voor een ieder die dit leest een geweldig jaar van positieve veranderingen en dat je maar open mag staan voor de fijne mensen en positieve dingen die leven ook te bieden heeft!

Reacties