De liefde voor honden is groots in Zuid-Afrika
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.metronieuws.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2Flezerscolumn-files%2FIMG_0966-2.jpg)
Ken hier in Zuid-Afrika eigenlijk amper iemand die geen hond heeft. Ze zijn stuk voor stuk allemaal dol op ‘furchildren‘ zoals ze hun hondenkinderen met vacht en beveiligingssysteem met blaf & tanden noemen.
Dat de liefde opvallend groot is, bleek toen onze hond gebeten werd door ’n zeer giftige puff adder.
Dodelijk
Deze goed gecamoufleerde slang glibbert in Afrika overal rond en staat bekend om z’n chagrijnige en luie karakter. Ook een dodelijke combinatie, maar dat even ter zijde. Mag ‘n giftige cape cobra nog wel van je schrikken en wegvluchten, de puff adder gaat niet voor je aan de kant. Aldus geschiede. Een beet van deze slang kan dodelijk zijn bij mensen en was overduidelijk bij onze meer dan 50 kilo wegende hond ook geen feestje.
De dierenarts bood de nodige eerste hulp en na ’n dagje daar all-inclusive doorgebracht te hebben, mocht ze in de avond naar huis. Onder het mom dat zieke honden thuis beter herstellen, maakten we de afspraak, dat ze zich de volgende ochtend vroeg weer zou melden.
OMG, geschrokken smiley, gebroken hartje, hondenpootje
’s Avonds leek het even helemaal mis te gaan. Dierenarts gebeld, maar die bleek rond dat tijdstip gesloten en verrassend niets over ’n vervanger. In de chaos en paniek de hulplijn van de buurtapp ingeroepen. Na m’n vraag voor ’n noodarts stroomden direct mijn hele Whatsapp vol met berichten. Het bleef niet bij het adres van de schijnbaar enige beschikbare dierenkliniek. Tientallen goed bedoelde adviezen volgden, net zoals vragen over plaats delict tot hartenkreten in de trant van ‘OMG geschrokken smiley, gebroken hartje, hondenpootje’.
Diverse buurvrouwen verwonderde me met persoonlijke anekdotes over haar en onze hond, waar ik mij tot dan toe totaal niet bewust van was. Ook het ene na het andere spraakbericht plopte binnen en het werd mij duidelijk, dat menigeen sneller advies kan inwinnen bij een vriendin en ’n bericht met tientallen emoticons kan achterlaten, dan dat ik kan afluisteren en ‘dank je’ kan typen. Boodschappen werden aan het hek gehangen en voordat ik het wist, waren we de ‘talk of the town‘.
Eind goed
Dit hele riedeltje herhaalde zich de volgende ochtend nogmaals net zo massaal, met de vraag hoe het ging. Mag het misschien niet zeggen, maar vraag me werkelijk af of dat ik dezelfde aandacht had gekregen, als het een van mijn andere gezinsleden had betroffen. Maar goed eind goed eind goed. Onze ‘furchild‘ is uiteindelijk weer helemaal opgeknapt en heeft hopelijk een grote apathie tegen giftige slangen opgebouwd. Iedereen kent ons nu en de dierenarts kan royaal met vakantie.