Jeff Bezos, Trump en de cartoon die verdween

De Washington Post: ‘Democracy Dies in Darkness‘, maar blijkbaar ook in de schaduw van Jeff Bezos’ portemonnee. Wanneer zelfs een cartoon te veel licht werpt op de eigenaar, lijkt de democratie een zonnebril nodig te hebben.

Pulitzer Prize-winnaar Ann Telnaes besloot haar koffers te pakken toen haar tekening, waarin Bezos en andere miljardairs knielden voor een Trump-standbeeld, niet werd gepubliceerd.

De officiële reden? „Herhaling.” Volgens de redactie waren soortgelijke kritieken al geplaatst. Maar wie trapt daarin? Als herhaling een probleem was, hadden we al jaren geen politieke satire meer. Het is alsof je zegt: „We hebben al een keer gelachen om een grap over Trump, laten we dat nooit meer doen.”

Hofnar en techvrienden

De cartoon van Telnaes was een meesterwerk: Bezos als hofnar, omringd door zijn techvrienden, kruipend voor een Trump-standbeeld. Een genadeloze blik op de ongemakkelijke relatie tussen miljardairs en politieke macht. Maar ja, het blijft lastig om een spiegel voor te houden aan iemand die liever in zijn eigen spiegelpaleis rondloopt. Misschien dacht Bezos dat zijn eigen reflectie satire genoeg was.

En daar zit het probleem. Hoe vrij is de pers wanneer de eigenaar zelf onderwerp van kritiek wordt? Een krant die zichzelf niet durft te bevragen, is als een restaurant dat zijn eigen eten niet proeft: je weet dat er iets niet klopt. De Washington Post mag dan grote woorden gebruiken over het beschermen van de democratie, maar wat betekent dat als de waarheid buiten de deur wordt gehouden?

De baas wint

Dit incident is geen op zichzelf staand geval. Het is een pijnlijke herinnering aan hoe media, zelfs de grootste namen, gebukt gaan onder economische belangen. Wanneer de journalistiek moet kiezen tussen de waarheid en de baas, wint de baas, elke keer weer.

Misschien moeten we Bezos vergeven. Hij houdt gewoon niet van spotprenten. Logisch ook, want hij heeft nog geen torenhoog standbeeld, geen gouden toilet en geen vliegveld met zijn naam erop. Misschien is hij jaloers op Trump. Stel je voor: een nieuwe cartoon waarin Bezos zelf een standbeeld krijgt, met de tekst: „De waarheid, zolang het de baas niet schaadt.”

Want als zelfs een simpele cartoon al te veel is, wat is dan de volgende stap? Een krant zonder kritiek? Een wereld waarin de machtigen der aarde geen spiegel meer hoeven te zien? Bezos mag dan alles bezitten, maar één ding is zeker: een dikke huid zit daar niet bij inbegrepen.

Reacties