Vrouwen verdienen veiligheid: een boodschap aan alle werkgevers

In een tijd waarin inclusiviteit en gelijkheid hoog op de agenda staan, blijft één schokkende realiteit vaak onbenoemd: de onveiligheid die veel vrouwen dagelijks ervaren op de werkvloer. Cijfers liegen niet.

Uit onderzoek van het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek) blijkt dat één op de drie vrouwen in Nederland ooit te maken heeft gehad met grensoverschrijdend gedrag op het werk. Dit varieert van seksuele intimidatie en verbale agressie tot subtielere vormen van ongepaste machtsspelletjes. En wat doen veel werkgevers? Wegkijken. Of erger nog, van de slachtoffers verwachten dat ze bewijzen dat er iets mis is gegaan. Dit moet stoppen.

Veiligheid op het werk is geen luxe. Het is een recht.

Een cultuur van verantwoordelijkheid

De werkplek moet een omgeving zijn waar talent, creativiteit en samenwerking centraal staan. Geen plek waar vrouwen continu op hun hoede moeten zijn, uit angst voor ongepaste opmerkingen, blikken of gedragingen. Maar hoe kunnen we verwachten dat dit verandert als veel bedrijven nog steeds een cultuur in stand houden waarin daders ongemoeid blijven en slachtoffers worden geridiculiseerd?

Laten we duidelijk zijn: het aanpakken van grensoverschrijdend gedrag is niet de verantwoordelijkheid van vrouwen alleen. Het is aan werkgevers om een werkcultuur te creëren waarin respect en veiligheid niet optioneel zijn, maar een fundament. Dit betekent: luisteren, handelen en proactief beleid voeren.

De cijfers spreken boekdelen

De statistieken schetsen een schrijnend beeld. Naast het feit dat één op de drie vrouwen te maken krijgt met grensoverschrijdend gedrag, meldt slechts een klein percentage van hen het incident. Waarom? Uit angst voor repercussies, uit schaamte of simpelweg omdat ze niet geloven dat er iets zal veranderen.

Dit zwijgen is de stille goedkeuring van een toxische werkcultuur. En het is deze cultuur die we moeten doorbreken. Werkgevers moeten erkennen dat hun rol cruciaal is in het aanpakken van deze problemen. Het gaat niet alleen om het introduceren van meldpunten, maar om het daadwerkelijk volgen van meldingen met concrete actie.

Een oproep tot verandering

Aan alle werkgevers: het is tijd om verantwoordelijkheid te nemen. Het begint bij het erkennen dat grensoverschrijdend gedrag een structureel probleem is en dat het niet opgelost wordt met oppervlakkige initiatieven of jaarlijkse workshops. Het vraagt om structurele veranderingen.

1. Stel duidelijke gedragsregels op. Laat elke werknemer weten wat wel en niet acceptabel is. Maak duidelijk dat overtredingen consequenties hebben.

2. Implementeer een meldpunt dat onafhankelijk functioneert. Vrouwen moeten zonder angst incidenten kunnen melden, zonder bang te zijn voor negatieve gevolgen.

3. Investeer in preventie. Organiseer trainingen, maar niet als een verplichte afvinkactiviteit. Zorg dat elke werknemer begrijpt wat grensoverschrijdend gedrag is en hoe ze kunnen bijdragen aan een veilige werkomgeving.

4. Wees een rolmodel. Leiderschap begint bovenaan. Werkgevers en leidinggevenden moeten laten zien dat respect een kernwaarde is die niet onderhandelbaar is.

Een veilige toekomst bouwen

Veilig werken is geen vrouwenkwestie. Het is een kwestie van menselijke waardigheid. Het is de verantwoordelijkheid van ons allemaal, en vooral van werkgevers, om ervoor te zorgen dat iedereen – ongeacht geslacht – met een gerust hart naar het werk kan gaan.

Laten we stoppen met discussiëren over de vraag of vrouwen zich wel ‘hard genoeg’ uitspreken tegen grensoverschrijdend gedrag. Laten we in plaats daarvan luisteren naar hun verhalen en onze werkomgevingen opnieuw vormgeven. Niet omdat het een verplichting is, maar omdat het menselijk is.

Als we écht streven naar een inclusieve samenleving, begint dat met actie. Vandaag nog.

Reacties