De seizoenen in de uitverkoop

Vroeger, toen de wereld nog een beetje overzichtelijk was, begon de winter netjes op 21 december. Maar de moderne mens, die alles sneller en efficiënter wil, heeft ook de seizoenen aangepakt. En dus begint de meteorologische winter tegenwoordig al op 1 december.

Weg met dat beeld van de herfst die met een laatste kreun en een dwarrelend blad afscheid neemt. Nee, de herfst krijgt voortaan een schop onder z’n roestige kont: „Opschieten, we hebben geen tijd voor sentiment!”

En Sint-Maarten? Die goede ziel die ooit zijn cape deelde met een koukleum langs de weg? Dat was nog eens naastenliefde. Probeer dat vandaag de dag maar eens; de cape wordt meteen doorverkocht op Marktplaats. Nee, Sint-Maarten heeft zijn plekje verloren aan Halloween. Lekker eng doen, jezelf verkleden als een spook of een pompoen, en snoepjes graaien. Het draait uiteindelijk toch om suiker, want niets zo verbindend als een collectieve sugar rush.

Overwerkte pakketbezorger

En dan Sinterklaas, die zich stilletjes terugtrekt, samen met zijn inmiddels uitgeklede roetveegpiet. Wie herinnert zich nog de opwinding van de weken voor 5 december? Met je neus tegen de etalage van de speelgoedwinkel gedrukt, luidkeels verlangend: „Dat wil ik hebben! Nee, dát!” Nu zijn we ingeruild voor Black Friday, waar het draait om wie de goedkoopste flatscreen weet te scoren. Cadeautjes worden niet meer door de goedheiligman gebracht, maar door een overwerkte pakketbezorger. Gezellig!

Kerstmis dan, het feest van licht en vrede. Ooit een slimme combinatie van heidense tradities en christelijke symboliek, nu een commerciële marathon. En dat is prima! Of je nu gelooft, twijfelt of helemaal nergens je kerstkrans aan ophangt, iedereen viert mee. De agnost en de atheïst hebben niets tegen Kerstmis, zolang er maar goed eten is en ze na afloop hun kritische beschouwingen bij een glas wijn kunnen delen. Geen geloofsovertuiging vereist om te genieten van een dagje gourmetten en overdreven verlichting in de voortuin.

Drakendans

En dan Nieuwjaar, die vaste viering op 1 januari, maar ook dat kan niet zonder een vleugje globalisering. Voor je het weet, sta je in februari ineens een drakendans te bewonderen omdat je buurman Chinees Nieuwjaar viert. Leuk toch, een extra feestje? Waarom zouden we ons beperken tot één kalender als we er meer kunnen hebben?

Dus ja, de kalender en tradities veranderen. Maar zolang we blijven feesten, eten en cadeautjes uitpakken, is er eigenlijk niets aan de hand. Gelukkig nieuwjaar, in welke maand dan ook!

Reacties