Roofkerst
Het wandelpad draait naar links en ik krijg twee oudere personen in het vizier. Hij staat geleund op zijn nordic wandelstokken en kijkt voortdurend om zich heen.
Hij lijkt zenuwachtig. Achter hem staat een vrouw voorovergebogen en maakt snijdende bewegingen. Zij lijkt gehaast.
Als ik vlakbij ben, komt zij moeizaam overeind en duwt hem een paar takken hulst met rode bessen in de hand.
Ze maken zich uit de voeten, turen stoïcijns naar de berm. Ik haal ze in.
„U bent toch niet van de groenpolitie? Dan had u een heterdaadje!”, bekent zij.
Mijn kerst kan niet meer stuk.