Van kerstborrel tot nieuwjaarsreceptie: de eindejaarsexpress

Ah, december. De maand waarin alles ineens ‘gezellig’ moet zijn, of je nu wilt of niet. Het begint met de kerstborrel op het werk. Je weet wel, dat moment waarop je in een kring staat met collega’s die je normaal probeert te ontwijken bij de koffiemachine.

Terwijl je je lauwe glühwein stevig vasthoudt, wordt er net iets te hard gelachen om de slechte grappen van de baas. Iedereen weet: dit is niet het moment om eerlijk te zijn over hoe je écht denkt over dat nieuwe beleid of je functioneringsgesprek.

En dan is het tijd voor de grote ontsnappingsact. Nee, niet van die borrel, maar van het land. De vakantiespullen staan al weken in de auto gepakt. De enige uitdaging is nog om de kerstkaarten op tijd te versturen. Maar eerlijk, wie stuurt die dingen nog? Een appje met een gifje van een dansende kerstman is toch veel efficiënter.

De stress stijgt

Ondertussen heeft half Nederland zich in de supermarkt verzameld, strijdend om de laatste gourmetpannetjes en schalen vol zalm. De kassa’s piepen en de stress stijgt. Hebben we nu écht alles voor het perfecte kerstdiner? Vast niet, maar dat merken we wel als de winkels dicht zijn en je die ‘onmisbare’ cranberrysaus bent vergeten.

Na de kerst mogen we ons weer storten op vuurwerk. De jaarlijkse traditie: welke illegale route nemen we dit jaar om over de grens wat knallers op de kop te tikken? Je bent pas een echte Nederlander als je in Duitsland stiekem rotjes staat te kopen alsof je een spionage-operatie uitvoert.

En dan de oliebollen. Je kunt ze kopen, natuurlijk, maar 1,50 euro per bol? Dat is toch pure afzetterij! Dus staan we met oudjaar in een muf ruikende keuken, een pan loeihete olie op het fornuis. Resultaat? Een berg oliebollen die er uitzien als maansverzamelingen. Maar ach, het gaat om de smaak.

Klagen

Net als je denkt dat je alles gehad hebt, komt januari. De nieuwjaarsrecepties. Welke kies je? De verplichte met die vage kennissen of de buurtborrel waar je buurman steevast begint over zijn moestuin? Eén ding is zeker: je spreekt altijd iemand die klaagt over de feestdagenstress terwijl hij champagne naar binnen klokt.

Gelukkig kun je in januari weer rustig ademhalen. Achter je bureau, met een kop koffie. En een schuldgevoel over die drie kilo kerstgewicht. Maar ach, dat lossen we in februari wel weer op. Misschien.

Reacties