Jules Deelder (1944-2019)

De afgelopen tijd zit ik met mijn gedachten bij Jules Deelder. Hij overleed deze maand, precies vijf jaar geleden. Schrijver, dichter, muzikant en performer, Jules Deelder was het allemaal. Altijd met zonnebril en in het zwart gekleed. Deelder wist alles en eenieder met elkaar te verbinden.

Deelder was rock-‘n-roll, maar klonk als jazz. Deelder was Rotterdams direct, recht in je muil en zat nooit om woorden verlegen. Deelder was de Nachtburgemeester van Rotterdam. Een opvolger is niet te vinden. Deelder is belangrijk geweest voor de eigenwaarde van Rotterdam en Rotterdammers. Hij maakte Rotterdam, ‘een grijze grauwe rotstad’, mooi en kleurrijk. Deelder is niet voor niks uitgeroepen tot ‘Echt Rotterdams Erfgoed’.

Ik zit alweer een tijdje op het pluche in Den Haag. De politiek laat zich maar moeilijk bijsturen. Mensen verwachten dat de politiek iets ‘oplost’ en dat snap ik, maar nu ik Statenlid ben, weet ik dat politici eigenlijk nooit komen met een oplossing. Niet vroeger, niet nu en ook niet in de toekomst. De politiek lost niks op, daar is de politiek niet voor. Begrijp me niet verkeerd, het is niet dat de politiek niks doet. Maar alle problemen van alle mensen oplossen is niet realistisch.

Schuld van een ander

Het draait in de politiek om de eerlijkste keuze uit alle oneerlijke opties. Verandering gaat niet van de een op de andere dag, het is een langdurig proces en alle politieke partijen hebben hun eigen agenda, hun eigen verhaal, hun eigen mening. En alles is altijd de schuld van een ander.

Ik moet ineens denken aan vroeger als kind, dat mijn grammofoonplaat gekrast was en dan hetzelfde stuk muziek constant bleef herhalen. Zo blijf ik dezelfde boodschap herhalen, net zolang totdat iedereen doorheeft dat ik niet opgeef. En als ik het even niet meer weet, dan denk ik aan Jules Deelder en zijn dichtregel, te zien aan de Nieuwe Binnenweg in Rotterdam: ‘De omgeving van de mens is de medemens.’ Deelder vertelde trots te zijn op de regel en zei: „Elke avond als ik de hond uitlaat en hier de bocht doorkom, dan zie ik het staan en kan ik me er even bij afrukken.”

Reacties