Het afwezige kind

Geertje Paaij 16 dec 2024

„Niet doen!”, kerm ik. Ik zwaai met mijn armen en probeer een belager weg te jagen. Uit alle macht probeer ik mijn dochter te beschermen die zwalkend over straat zwerft. Ze heeft tot op de draad versleten kleren aan en  loopt op blote voeten.

Mensen kijken haar na en sommige wijzen veelbetekenend naar hun voorhoofd. In mijn binnenste kolkt het van ingehouden woede. Alsof flonkerende kerstlichtjes met een verzengende hitte uiteenspatten en zich inbranden in mijn lijf.

Bedelaars

„Au”, kreun ik. Ik sla weer om mij heen en raak een bedlampje dat omvalt. Half versuft schiet ik overeind en reik naar het stopcontact. Even later baadt de slaapkamer in een oogverblindend licht. Aan mijn geestesoog trekken bedelaars voorbij. Diep gelooide gezichten die sporen vertonen van een hard leven op straat. Maar ook een jonge moeder die op de hoek van een straat haar kindje heen en weer wiegt.

De inwoners van Athene haasten zich door de straten met de vele winkels die tegen elkaar opboksen met luxe kerstcadeaus. Veel glitter, goud, feestkleding en sieraden. Terrassen zitten bomvol en de tafels getuigen van overvloedig eten. Dat Athene krioelt van de graffiti en streetart zal niemand ontgaan. Het is ook een verhaal van mensen en hun protest tegen hiërarchie en gezag. Vervallen panden, dichtgetimmerde ramen ontvouwen zich aan passanten die hun weg vervolgen naar het lichtjesfeest.

Kraakpand

Mijn verblijf in Athene schudt alles wakker. Het brengt mij terug naar twintig jaar geleden, toen mijn dochter in een kraakpand verbleef. Daar was het ieder voor zich totdat ze belandde op de gesloten psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Schoenen had ze niet meer en in haar kleren zaten gaten.

Hoe zou het met haar zijn? Zou ze de kerstdagen alleen doorbrengen? Haar vroegere vriendinnen hebben allang afscheid genomen door haar ziekte schizofrenie. Mij heeft ze al tien jaar uit haar leven verbannen.

In gedachten omhul ik haar met een stralend licht. Ik hoop dat ze ooit weer de weg weet te vinden naar mijn hart. Geen kind is zo aanwezig als het kind dat afwezig is.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties