Ai, ai, ai

Toen ik acht jaar geleden een vervolgopleiding moest kiezen, stonden er diverse statistieken over baanzekerheid in de keuzegidsen. Naast het huidige perspectief op de arbeidsmarkt, werd er ook rekening gehouden met de kans op robotisering van het beroepenveld.

De creatieve opleidingen waar ik interesse in had, zouden hier volgens alle sites en gidsen amper door geteisterd worden. Alle eenvoudige handelingen kunnen gereproduceerd worden, maar de creativiteit en beweeglijkheid van een menselijk brein zouden nooit zomaar vervangen kunnen worden. Minder dan tien jaar later kunnen we al concluderen dat niets minder waar bleek.

Binnen enkele seconden kunnen we met kunstmatige intelligentie aangepaste teksten, foto’s, muziek en filmpjes laten maken. Het resultaat laat soms nog te wensen over, maar wordt met de dag beter. De vraag is alleen of we daar wel blij mee moeten zijn.

In bruikleen

Wat onderscheidt een mens van een robot? Toch enkel ons brein en onze emoties. Dat fysieke taken geautomatiseerd worden is op zich geen verkeerde ontwikkeling, want ons lichaam is in principe toch in bruikleen, maar wat als we de taken van ons brein en onze geest over gaan dragen? Wat blijft er dan nog van ons over? Als emoties dan nog het enige verschil vormen tussen de mens en een robot, terwijl emoties onze stabiliteit eerder kunnen ondermijnen dan bevorderen, waar zijn wij dan nog voor nodig?

Ons creatieve vermogen is wat ons mens maakt. Ik zal niet ontkennen dat ik het soms ook grappig vind om met AI te experimenteren en begrijp hoe het bepaalde hersendodende taken vereenvoudigt, maar ik weiger om mijn creatieve geest uit handen te geven. Dan maar een valse noot, typefout, slechte kadrering of onscherpe foto. Creatieve eindproducten verliezen al hun waarde als er geen creatief denkproces aan vooraf is gegaan.

Leed

De essentie van kunst, om menselijke emoties en gedachten te vertolken tot een meesterwerk, verdwijnt volledig. Al het werk van onze voorvaderen wordt langzamerhand tenietgedaan, maar wij staan erbij en kijken ernaar. Ik blijf mijn creatieve vermogen koesteren als een van mijn enige persoonlijke bezittingen, voordat we weer teruggaan naar een tijd waarin de lettercombinatie ‘AI’ alleen nog maar los gebruikt wordt om leed aan te duiden.

Reacties