Wat ik leerde

Voetbal is in beginsel een verbindend spel, maar dat lijken de supporters vergeten. De focus zou moeten liggen bij de bal. Ongeacht hun visie op ras, politieke overtuiging of achtergrond in geschiedenis. Het begrip haat of wraak jegens een ander ras, hoort niet thuis in een voetbalstadion.

Dan ben je en niet opgevoed en hebt alle beginselen van waar de bal voor staat in het spel, want dat blijft het, nooit begrepen. Dan verwar je voetbal met stratego.

Maar dat is toch een heel ander spel. Daarbij wordt een wereldstrategie uitgevochten op een spelbord. Gewoon op tafel. Thuis.

Schaam me rot

Degene die zich als supporter gedraagt zoals beschreven, hoort niet in een stadion thuis. Dat doet bijster veel afbreuk aan de club. En zoals blijkt ook aan je thuisland. Schaam me rot, voor wat er zich weer heeft afgespeeld rondom een spel. Kennelijk zijn de supporters vergeten dat als je terug kijkt in de geschiedenis, ook de helft van Nederland vroeger Joods was.

Dat is in de loop der jaren verbloemd. Omdat de angst voor Jodenhaat na de oorlog dusdanig groot was, besloten velen onder ons – en daarmee bedoel ik onze betere voorouders – om zichzelf eerst oud-katholiek te noemen. En later katholiek of christen. De voorouders van de haatdragende supporters kunnen in het verre verleden dus zelf een Joodse achtergrond dragen.

De bal ontsmetten

Hoop dat dit een wijze les mag zijn. En dat het de bal ermee zal ontsmetten. Van haat, jegens ras of politieke overtuiging. Zodat een wedstrijd gewoon weer een wedstrijd gaat zijn, waarbij een ieder aan de buis gekluisterd zit. Zonder dat een heel politieteam op het puntje van de stoel zit om te moeten ingrijpen op idioten die zich niet weten te gedragen bij dat spel.

Ave Maria, zou ik bijna zeggen.

Reacties