Vijf over twaalf: hoe lang wachten we nog om in actie te komen?
Laten we eens niet om de feiten heen draaien. Het is inmiddels vijf over twaalf. De wereld brandt, overstroomt en verschrompelt in een tempo dat ons allemaal zou moeten wakker schudden. De afgelopen twintig jaar hebben we natuurrampen gezien die dodelijker zijn dan ooit.
Meer dan een half miljoen levens gingen verloren door extreem weer dat, volgens een recente studie van World Weather Attribution (WWA), verergerd is door de klimaatcrisis. Hoeveel rampen moeten er nog plaatsvinden voordat we inzien dat afwachten geen optie meer is?
Onze zomerhittegolven zijn geen zonnige vakantiedagen meer; ze zijn levensgevaarlijk. In 2022 steeg het aantal doden door de hittegolven in Europa met ruim 53.000, mensen die stierven omdat het simpelweg te heet was. En in 2023 trof het Zuid-Europa opnieuw, met temperaturen die door klimaatverandering tot wel 3,5 graden hoger lagen dan anders het geval zou zijn geweest. Dit zijn geen toevallige uitzonderingen, het zijn de nieuwe spelregels. En ondertussen steken onze leiders de kop in het zand, alsof de crisis vanzelf overwaait.
Middenin de verre toekomst
Rond de eeuwwisseling zagen velen klimaatverandering nog als een probleem voor de verre toekomst. Vandaag leven we middenin die ‘verre toekomst’. Het bewijs dat de opwarming van de aarde de oorzaak is van deze rampen ligt voor ons, keer op keer, hittegolf na hittegolf, storm na storm.
De feiten staan niet langer ter discussie. Wachten is geen optie meer. Laten we eindelijk onze verantwoordelijkheid nemen en de wereld achterlaten in een staat waar de volgende generaties ons dankbaar voor kunnen zijn.
Want de vraag is niet langer of we willen handelen, maar hoe lang we durven wachten.