Gouden Eeuw

Terug! Terug naar… Dat was het eerste wat door mijn hoofd schoot toen ik op het nieuws hoorde dat de brutale, vijandige kandidaat de lachende last-minute-kandidaat had verslagen. Hier wilde ik even aan ontsnappen. Ik keerde terug naar mijn geboortedorp voor een ochtend vol nostalgie. Ik moest er toch zijn.

Meer dan honderd Langedijkers kwamen samen voor het wekelijkse uurtje Uw wijk te kijk. Daar stond ik, tussen oude bekenden en herinneringen, kijkend naar foto’s van mijn lagere J.D. van Arkelschool en de villa van groente-exporteur Bonnet. In die villa begon na de oorlog ‘mijn’ kleuterschool, die ik oversloeg vanwege al die huilende en snotterende kinderen.

Swingstate

Bij het verlaten van het dorp reed ik langs drie protestantse kerken. In de jaren 1948 tot 1952 vertrokken tientallen leden van deze kerken om hun geluk te beproeven in swingstate Michigan, een staat die tegenwoordig bepalend kan zijn bij Amerikaanse verkiezingen. Daarom kon ik niet ontsnappen aan de gedachte dat hun nazaten nu misschien swingen bij het idee dat hen een ‘Gouden Eeuw’ te wachten staat. Bedwelmd door welvaart.

Terug naar vroeger? Toen de welvaart nog in de kinderschoenen stond? Nee, dat niet. Maar ontsnappen aan die bedwelming… dat lijkt me wel wat.

Reacties