Verdeeldheid als leiderschap

Wat een ongelooflijk kortzichtige en schadelijke uitspraak van onze minister-president! Meneer Schoof heeft blijkbaar besloten dat het integratievraagstuk in Nederland neerkomt op het gedrag van bepaalde groepen, alsof antisemitisme alleen daar voor zou komen.

Het is een extreem eenzijdige benadering en doet absoluut geen recht aan de werkelijke problemen die we in Nederland kennen rondom integratie, zoals, ik noem maar wat: discriminatie, sociale uitsluiting en de constante focus op ‘wij versus zij’.

Hoe komt het dat minderheidsgroepen in de samenleving nog stééds tot zondebok worden gemaakt? Alsof de dynamiek rondom integratie te wijten is aan één enkele factor of bevolkingsgroep. Wat een bekrompen manier van denken.

Druk met vooroordelen

En dan is er nog die dubbele standaard: terwijl hij geen enkele poging doet om het gedrag van Israëlische Maccabi-supporters te veroordelen, grijpt meneer Schoof elke kans aan om mensen van Turkse en Marokkaanse afkomst te beschuldigen. Hij lijkt vooral druk te zijn met zijn vooroordelen, maar houdt opvallend genoeg zijn mond als het gaat om wangedrag van groepen die niet in zijn politieke straatje passen.

Juist van een minister-president zou je verwachten dat hij zonder voorkeuren handelt en eerlijk oordeelt, maar blijkbaar zijn er voor meneer Schoof toch groepen die bij voorbaat al als ‘verdacht’ worden gezien. Wederom ben ik niet verbaasd, maar wel teleurgesteld.

Reacties