Tijdloos

In onze oostelijke wijsheid spreken we bij een overlijden liever over ‘uit de tijd komen’ dan van’‘heengegaan’.

Waarom? Wat stellen we ons daarbij voor? Komt de overledene van onze tijd in een ons onbekende tijd? Met hogere of lagere snelheid? Of in een tijd die terugtelt? Of houdt tijd op, worden we van de tijd bevrijd? Dat laatste klinkt erg aantrekkelijk!

Soms draait een condoleance na de afscheidsceremonie uit op een drinkgelag. Dat gebeurt vrijwel uitsluitend als dat de uitdrukkelijke wens is van de van de tijd bevrijde, die ongetwijfeld leefde naar het motto ‘gezelligheid kent geen tijd’.

Reacties