School in Zeist kiest voor rust voor ouders en jongeren

Een middelbare school in Zeist besloot begin november om twee maanden lang de cijfers van de leerlingen niet in de app Magister te plaatsen. Het initiatief voor dit experiment komt van één van de docenten, die zich zorgen maakt dat het meekijken van ouders in dergelijke apps tot prestatiedruk leidt onder de jongeren.

Toen ik dit las, gingen mijn gedachten gelijk naar mijn zoontje van net anderhalf jaar. Rond zijn eerste verjaardag hadden wij een oudergesprek op zijn opvang. Ik ging ervan uit dat we een halfuurtje zouden keuvelen over hoe hij het op de groep doet en misschien wat tips en ervaringen zouden uitwisselen. Groot was mijn verbazing toen wij een rapport voor onze neus kregen, waarop onze kleine dreumes op een flink aantal punten beoordeeld werd op een vierpuntsschaal. Toevallig zat hij die periode op de opvang even niet zo lekker in zijn vel, wat resulteerde in lagere totaalscores. Je zou verwachten dat ik als kinderpsycholoog als de beste weet hoe weinig dit soort scores zeggen op deze leeftijd. Toch schrok ik van het rapport en voelde ik mij aangesproken op mijn verantwoordelijkheid als ouder. En dat terwijl het op een vriendelijke en positieve manier werd gebracht door de pedagogisch medewerker.

Gevoel

Ik kan mij hierdoor enigszins voorstellen hoe het voor ouders kan voelen om via een app op willekeurige momenten te worden geconfronteerd met de schoolprestaties van hun tiener. Zeker wanneer het om veel onvoldoendes gaat. Als wij als ouders hier gestrest van raken, dragen wij deze gevoelens gemakkelijk over op onze kinderen. En dan hebben we het nog niet eens over het gevoel dat het aan onze jongeren moet geven dat hun cijfers direct en automatisch worden doorgebriefd aan hun ouders, zonder dat zij hier zelf een stem in hebben. Waar gaan we als maatschappij heen dat we steeds meer nadruk leggen op de prestaties van onze kinderen, blijkbaar al van baby af aan?

Wat een verademing is het dan om te lezen over deze school in Zeist, die laat zien dat er nog kan worden ingegrepen in dit proces. Hopelijk krijgt het experiment een vervolg en volgen andere scholen dit voorbeeld. Dan kunnen mijn zoon en zijn leeftijdsgenoten later gewoon weer eens een onvoldoende verzwijgen aan hun ouders. Wat een rust zal dat geven.

Reacties