Schelden doet geen zeer, maar slaan veel meer

Johan de Wit Vandaag

Deze schoolpleinwijsheid bergt een geweldige waarheid in zich. Wil je werkelijk effectief zijn, moet je toeslaan en geweld gebruiken, of een oplossing aandragen. Dit is tevens het centrale probleem waarom het de PVV niet lukt een consistent beleid op de rails te krijgen.

Het jarenlange negatieve geschreeuw van Geert Wilders voorkomt principieel altijd, steeds weer en aanhoudend, dat elke vorm van inhoud ooit een kans krijgt. Steeds formuleringen te nemen, welke als gekanker, schelden of provocatie gehoord worden, en dit als beleidsbijdrage meent te moeten doen, neemt bij je opponent de wil ooit tot een oplossing te komen, weg. Komen daar generalisaties bovenop, versterkt dit een blijvende afkeer van je club en word je uiteindelijk niet meer serieus genomen. Als afzender kom je niet meer uit de val, die je zelf gezet hebt. Daarom staat de PVV eeuwig aan de zijlijn, zelfs als ze in het veld staan. Nederland had al veel verder kunnen zijn met vele vraagstukken, als Wilders afgezien had van kankeren en schreeuwen. Hij verhindert op deze manier al jarenlang zijn eigen gewenste beleid.

Brevet van onvermogen

Als je bij voortduring roept de waarheid en niks anders als de waarheid te zeggen, is dat feitelijk een brevet van onvermogen. Ook dit gebeurt Wilders keer op keer, recent tijdens het debat in de Tweede Kamer over de Amsterdamse rellen. Het wordt een dooddoener, die als een muur in de discussie staat en niks anders is, als wat godsdiensten als islam, christendom en Jodendom eeuwenlang deden, deels nog doen en een doodlopende weg is. Hiermee beschuldigt hij zijn lievelingstegenstander, de Marokkaan, verfoeilijke afkeuringswaardige houding te bedienen, welke hij vervolgens zelf (weliswaar verbaal) tegen hen inzet. Zo blijf je voortdurend in een echte vicieuze cirkel ronddwalen.

Leid je op deze manier je clubje, wordt het formuleren van oneliners, beledigingen en het creëren van opruiende narratieve steeds in het middelpunt staan. Het gaat erom je opponenten uit de reserve te lokken, verbale fouten te laten produceren, vervolgens als zwak neer te kunnen zetten. Een construct wordt opgebouwd middels het gesproken woord, waarin een zo hoog mogelijk emotiequotiënt ingebouwd wordt. De Waarheid staat principieel buiten spel. Deze tactiek hoog te moeten houden roept veel negatieve energie op, wat op den duur een geheel eigen leven gaat lijden, en het verlies van een evenwichtige perceptie veroorzaakt bij de afzender. Het gaat namelijk geenszins om de inhoud, feiten zijn niet langer kern van het betoog. Steeds ligt de focus op het hoogst mogelijke schokeffect. Dat alles is ver weg van een constructieve meedenkende en op oplossingen gebaseerde discours. Feitelijk blijf je rennend op één punt staan. En zelfs als je bekwaam bent, het dossier goed kent; je komt niet meer uit de startblokken, want de negatieve energie trekt alles naar beneden. Ik zie momentaan competente politici, die het toch niet lukt, ondanks hun goede kwaliteiten, een goed beleid op poten te zetten. Zo zeer belastend is dus een omgeving, die voortdurend gal spuwt.  Dolend op een eeuwig doodlopende weg. Chapeau Geert.

Wilders met penisoen

De enige zinnige oplossing? Wilders gaat met pensioen en maakt de weg vrij voor de PVV om een echte politiek democratische partij te worden met echte lokale eenheden, die van onderaf de Inhoud opbouwend centraal stelt.

Het gaat om integratieve arbeid, zoals bijvoorbeeld Timmermans en Bontenbal tijdens het genoemde debat voorstellen, en Dion Graus voorleeft. En ja, dat betekent werken, meestal hard werken. Splijtzwam-taal zoals Geert Wilders ze uitspreekt zijn daarin extreem ineffectief. Daar heb je helemaal niks aan. De oproep aan de PVV: alstublieft nu eindelijk deze verandering te leveren. Maak van de PVV, een democratische Partij, waar in de geledingen vrij(!) gediscuteerd kan worden.

Ook is er een wet nodig, die voorkomt, dat een club zonder democratische verenigingsstructuur deel kan zijn van de Tweede Kamer, zoals dit bijvoorbeeld in Duitsland geregeld is na de Tweede Wereldoorlog. Iedereen begrijpt meteen waarom dat toen ingevoerd is.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

Reacties