Kamala Harris
Haar papieren waren niet eens zo slecht; lange tijd was onduidelijk of zij zou winnen of Trump. Nou zijn Amerikaanse verkiezingen best wel ingewikkeld en zelfs als je alle stemmen telt, geldt niet zoals bij ons dat de meeste stemmen winnen.
De stemmen tellen per staat en daar is het alles of niks, ook al heeft de één maar een stem meer dan de ander. Elke staat heeft kiesmannen. Grote staten meer dan kleine. De winnende partij in een staat krijgt alle kiesmannen. Van de hele VS moeten er meer dan 270 aan jouw kant staan. Dan heb je de meerderheid en word je de grote baas.
Wie wordt het?
Beiden hadden voor- en nadelen. Harris gooide hoge ogen met de vrouwenrechten, Trump met de economie. De beslissing leek te vallen toen Trump heel stom uithaalde naar Haïtianen die volgens hem huisdieren aten en ‘dus’ een gevaar waren voor de VS. Grenzen dicht voor deze lui. Gevolg: een dikke rel. De aanhangers van Kamala wreven in hun handen. Kostje gekocht. Biden deed er nog een schepje bovenop en gebruikte de term ‘vuilnis’ voor deze discriminerende uitlatingen. Maar…
Kamala haalde pas echt een enorme stommiteit uit. „Vullis?”, riep ze. „Kijk naar je eigen. Alle Trump-stemmers, die zijn vullis.” En daar ging ze mee het schip in. Kiezers uitschelden is nooit een slim idee, zelfs de twijfelaars zullen dan niet op jouw clubje stemmen. De kansen keerden. Trump sloeg munt uit haar uitglijer door in vol ornaat als vuilnisman te verschijnen op een vuilnisauto en om te laten zien dat het hem menens was, droeg hij zelfs zo’n hesje. Ik ben een van jullie, betekende dat. Dat is juist wat kiezers willen krijgen: begrip en waardering. En daarmee veroverde hij veel harten die eerder gesloten bleven. Ten koste van Kamala en van alle vrouwen in de VS. Want Trump, die altijd zo heftig achter abortus aanzat, zal ook andere vrouwenrechten niet respecteren. Integendeel.
Leer ervan
We hadden het kunnen weten, want ook in Nederland was er al eerder zo’n stomme partij, die zichzelf ‘nieuw leiderschap’ toedichtte en op de tafel danste als een voetbalsupporter. En die uitlegde waarom ‘gewone’ mensen niet deugden omdat ze niet gestudeerd hadden en vaak lage lonen hadden. Dat waren ‘gewoon’ populisten, onderbuikers, ze werden belachelijk gemaakt en in de hoek getrapt. Nou, dat heeft die partij der Superieuren geweten.
Hun tegenstanders herinnerden hen fijntjes aan die uitglijder en de geminachten werden vriendelijk uitgenodigd om vooral te gaan stemmen. Want dan zou alles goedkomen. Niet, natuurlijk. Die neusoptrekkers gingen weliswaar af langs de zijdeur met de helft minder zetels, maar de problemen bleven. Weer worden de boodschappen duurder en weer wordt de bedrijven niks in de weg gelegd. Weer worden de indirecte belastingen hoger, de zorg verder uitgekleed en huizen alleen beloofd en niet gebouwd. In gelul kun je niet wonen, zeiden ze vroeger al. Helaas; alle toekomstige verkiezingen zullen hetzelfde verlopen. Vol loze verkiezingsbeloftes, waaronder die éne schuilt die wel wordt nagekomen: de rijken worden rijker. Goed luisteren, dat gaan ze ook (niet) doen en leren van hun fouten. Ahum.
Hardleers
Kamala had het dus kunnen weten. De Democratische nuf Hillary Clinton ging op dezelfde manier nat toen ze vermeende Republikeinse stemmers een mand vol zielenpoten noemde. Die stemmen zijn de Democraten voorgoed kwijt. Het is ontzettend stom om een bevolkingsgroep tegen de zielenpoten te schoppen. Maar wat maakt het uit? Beide partijen zullen bij elke verkiezing van alles blijven beloven. De grenzen blijven dicht. Alle oorlogen stoppen. Ze gaan (niet) luisteren naar de kiezers. En zo (niet) leren van hun fouten. En o ja; de rijken gaan ook (niet) betalen naar rato.
Ahum.