Zwemveiligheid versus woningbouw
De afgelopen week zijn we getuige geweest van een besluit dat in vele kringen met ongeloof en teleurstelling is ontvangen. In de gemeenteraad van Gulpen-Wittem is na een summier debat besloten om zwembad Mosaqua te sluiten en te slopen om ruimte te maken voor woningbouw.
Een besluit dat vragen oproept over de prioriteiten en verantwoordelijkheden van lokale bestuurders.
Als voorzitter van de Nederlandse Stichting Water- & Zwemveiligheid voel ik de noodzaak om te reflecteren op wat dit betekent voor de gemeenschap en vooral voor de veiligheid van de inwoners. Zwemveiligheid is een levensreddende basisvaardigheid en essentieel voor jong en oud, zeker in een waterrijk land als Nederland. Dat een gemeente besluit haar enige zwembad te sluiten, roept ernstige zorgen op.
Achtergrond en belangen
Wat deze beslissing zo wrang maakt, is dat er serieuze pogingen zijn gedaan om Mosaqua te behouden. Van juridische adviezen die aantoonden dat een doorstart mogelijk was, tot een investeerder die het zwembad onder voorwaarden wilde overnemen ten behoeve van de zwemveiligheid. Toch koos de gemeenteraad, onder aanvoering van fractieleider Ralf Ramakers van Fractie Franssen, voor sluiting. Een keuze die werd gemaakt zonder uitgebreide toelichting, want de echte beslissingen waren al achter gesloten deuren genomen.
Politiek of portemonnee?
Het is moeilijk te bevatten dat in een tijd waarin gezondheid, veiligheid en gemeenschapszin prioriteiten zouden moeten zijn, gekozen wordt voor een oplossing die vooral financieel gewin lijkt te bevorderen. Zwemmen is geen luxe. Het is een fundamentele vaardigheid, een reddingsboei voor kinderen en ouderen die anders afhankelijk zijn van externe zwemlocaties. Een eenmalige vergoeding van de gemeente voor diploma’s elders is daarbij een schrale troost en voelt als een minimale tegemoetkoming die de kern van het probleem niet raakt.
Een gemiste kans
Wat hier wellicht het meest verontrust, is de schijn van partijdigheid en onvolledigheid in het proces. De vraag blijft of het besluit werkelijk onafhankelijk is genomen of dat er andere belangen hebben meegespeeld. De rol van ervaren lokale leiders, zoals Piet Franssen, roept vragen op over de neutraliteit van het besluit. Het vertrouwen van de gemeenschap is een kostbaar goed en het is zorgwekkend dat hier het gevoel overheerst dat dit vertrouwen geschonden is.
Het behoud van zwemvoorzieningen is geen onderwerp dat lichtvaardig behandeld mag worden. Het gaat hier om de veiligheid van onze kinderen, om de gezondheid van onze ouderen en om de kwaliteit van leven van de gehele gemeenschap. Zwemonderwijs is essentieel en het sluiten van een zwembad zonder directe vervangende voorzieningen is een keuze die een gat slaat in de basis van wat een gemeente haar inwoners zou moeten bieden.
Welzijn inwoners voorop
De oproep aan de gemeenteraad van Gulpen-Wittem en aan andere gemeentes die over vergelijkbare situaties nadenken, is simpel: zet het welzijn van de inwoners voorop. Maak keuzes die de gemeenschap sterker maken, niet zwakker.
Een zwembad is meer dan een plek om baantjes te trekken – het is een hoeksteen van veiligheid, welzijn en gemeenschap. Laten we hopen dat er in de toekomst meer wordt gekozen voor visie en verantwoordelijkheid en minder voor kortetermijnwinst.