Uiteindelijk eet de Populistische Slang alle kikkers op

Populistisch Rechts presenteert zich plotseling als beschermer van onderdrukte groepen, zoals de Joden, maar de realiteit is dat hun steun slechts tijdelijk en opportunistisch is. Uiteindelijk worden zelfs hun meest loyale bondgenoten opgeofferd aan politieke belangen.

Een duidelijk voorbeeld van deze opportunistische koers zagen we bij Ayaan Hirsi Ali. Hoewel ze als islamcriticus werd omarmd door populistisch rechts, bleek deze steun voorwaardelijk. Toen Rita Verdonk haar Nederlandse paspoort in twijfel trok, was dat niet slechts een bureaucratische fout, maar een politieke manoeuvre om haar eigen positie te versterken. De boodschap was helder: zelfs de meest loyale partijgenoten zijn niet veilig als er politieke winst te behalen valt. Hirsi Ali’s kritiek op de islam beschermde haar niet tegen haar eigen partij; ze werd uiteindelijk door dezelfde beweging gedeporteerd, die beweerde haar te steunen.

Moed

Femke Halsema ging juist tegen Verdonk in. Zij was recent ook degene die het zowel voor de Joden als Marokkanen opnam. Helaas was zij een van de weinigen op links die deze moed toonde en dat is waarschijnlijk waarom Wilders haar zo graag weg wil hebben. Vroeg of laat beseft elke minderheid dat de bescherming van populistisch rechts slechts een façade is; zodra het politiek opportunistisch is, worden zij gezien als ‘kikkers’ die door de Populistische Slang worden opgegeten.

Nora Achahbar ontdekte dat je slangen niet kunt vertrouwen wanneer zij zeggen dol te zijn op kikkers. Hun liefde voor kikkers komt voort uit hun eetlust; kikkers zijn immers eetbaar. Zelfs als je als kikker een fanclub voor slangen opricht, ben je net als Hirsi Ali niet veilig. Uiteindelijk vrat Verdonk haar eigen partijgenoot op. Zo belandde Achahbar in een regering die zonder aarzeling de toeslagenaffaire zou herhalen. ‘Halalvreters’ roepen is net zo laag als ‘afpakjesdag’ in een e-mail schrijven. Het is dan ook terecht dat zij concludeerde dat ze in deze regering niets kon betekenen voor de ouders van de toeslagenaffaire.

Incompetent

Van deze koude kermis zullen ook de latino’s in Amerika thuiskomen. Trump is druk bezig met het opbouwen van zijn kakistocratie, waar hij de meest incompetente mensen op de gevaarlijkste ministerposten zet. Mensen denken dat Trump aan het internettrollen is met grappige mêmes, terwijl dit beleid serieuze gevolgen heeft voor echte mensen. Echte mensen die zich afvragen waarom Elon Musk steeds rijker wordt, terwijl hun eigen boodschappen niet goedkoper worden. Hoe kan dat, terwijl je als kikker een fanclub hebt opgericht voor slangen? Hij had toch alleen beloofd woke op te eten? Hij zei zelfs dat hij gek was op kikkers.

Net als Halsema stel ik dat de jodenjacht antisemitisch is en tegelijkertijd moeten we niet verwachten dat Joden veilig zijn bij populistisch rechts. Als zelfs islamcritici niet veilig zijn, waarom zouden Joden dat dan wel zijn? Vroeg of laat besef je dat je voor populistisch rechts altijd een kikker blijft. Het is daarom begrijpelijk dat Joden naar Israël emigreren. De steun van populistisch rechts is immers voorwaardelijk, terwijl radicaal links je ondertussen verantwoordelijk houdt voor de oorlogsdaden van Netanyahu. Het huidige links zal je niet beschermen wanneer de slang honger krijgt en dat is een trieste conclusie. Maar dat betekent nog niet dat jij als kikker een fanclub voor slangen moet oprichten in de hoop dat de slang jou met rust laat.

‘Cultuuroorlog’

Ayaan Hirsi Ali begaat nog steeds dezelfde misstap: haar eigen partij heeft haar gedeporteerd en toch blijft zij zich focussen op woke en larpt ze nu als een  ‘cultuurchristen’, in de hoop een ‘cultuuroorlog’ te winnen. Ze lijkt niet te beseffen dat de slang uiteindelijk altijd de kikkers opeet en ook zij zal voor een tweede keer niet gespaard blijven als het moment daar is. Ze is tenminste geen ezel, aangezien zij zichzelf hoogstwaarschijnlijk een tweede keer aan dezelfde steen stoot.

Als het niet als racistisch wordt gezien om te beweren dat antisemitisme in het DNA van Marokkanen zit, dan mogen we ook zonder terughoudendheid de gevaarlijke en opportunistische aard van populistisch rechts benoemen. De kwetsbaarheid van minderheden wegwuiven als een gebrek aan ‘eelt kweken’ is des te hypocrieter wanneer dezelfde mensen elke vorm van kritiek afdoen als demonisering. Dit gedrag maakt hun morele positie zwak en ondermijnt hun geloofwaardigheid. Het wordt tijd dat we erkennen dat de bescherming die populistisch rechts biedt niet meer is dan een rookgordijn: zodra het hen uitkomt, worden zelfs hun trouwste bondgenoten opgeofferd.

Reacties