Is Tom een saaie artiest?

Vanmorgen stonden ik en moeder al vroeg paraat om de Brusselse woning te gaan opruimen van mijn broer Tom. Ja, de laatste tijd heeft hij zich wat laten gaan, hij heeft zo zijn redenen maar daar ga ik hier niet dieper op in, ik ga zijn vuile was immers niet buiten hangen.

Ik zal wel de plooien van zijn chique hemden gladstrijken. Na een oorlog van vier maanden lang sluiten ik en mijn big brother nu vrede, nota bene vandaag 11 november, de dag waarop ons land Wapenstilstand herdenkt. Tom wilde daar ook aanwezig zijn.

Voordat hij om 9 uur vertrok naar de ceremonie, beloofde Tom mij plechtig om mooie foto’s te maken van koning Filip. Ik en moeder begonnen te dweilen, weliswaar met de kraan open want vooraleer zijn woning weer clean was, moesten ik en moeder flink de handen uit de mouwen steken.

Bewaken

Tom heeft ook twee hondjes, een Maltezer en een bruine Chihuahua. Nu Tom weer single is bewaken de druk blaffende beestjes hun territorium, het koninkrijk van hun baasje. Veel woorden wil ik er niet aan vuil maken, onze plicht was na twee uur slavernij alweer gedaan. Maar de hondjes volgden ons nog steeds met argusogen.

Terwijl moeder een feestmaal aan het bereiden was voor ons allen, piepte mijn gsm. Een bericht van Tom, hij stapte net op de metro en zou binnen een half uurtje thuis zijn. Maar heeft hij zijn plechtige belofte kunnen waarmaken?

Onbekende Soldaat

Nu ik bij een zonsondergang dit verhaal schrijf, vind ik op internet het volgende:

‘Koning Filip herdenkt de Wapenstilstand aan Congreskolom in Brussel. Die ceremonie vindt jaarlijks plaats op 11 november, de dag waarop in 1918 de wapenstilstand ondertekend werd die de Eerste Wereldoorlog beëindigde. Koning Filip legde een bloemenkrans neer aan het Graf van de Onbekende Soldaat en aan het herdenkingsmonument aan de voet van de Congreskolom wakkerde hij de eeuwige vlam aan. Net als koning Filip woonden de voorzitters van Kamer en Senaat de ceremonie bij, alsook verschillende leden van de federale regering en de rechterlijke macht. Ook vertegenwoordigers van politie, defensie, de NAVO en buitenlandse strijdkrachten in België waren aanwezig.’

Happy few

Tom mocht bij deze plechtigheid op de eretribune plaatsnemen waar enkel de happy few werd toegelaten. Hoe doet mijn broer dat toch telkens? Naast hem zat een oudere zwartharige dame die met haar vurige groene ogen een gesprek begon met Sir Tom. Ze was 90 jaar en van adel. Ze vertelde over haar kastelen en haar mooie reizen naar het drukke Japan, het rijke Dubai en de Azoren. Tom pakte op zijn beurt uit over de steenontginningsfabriek van opa die voor mijningenieur had gestudeerd. Bij luide marsmuziek vroeg de ietwat slechthorende vrouw terloops naar Toms beroep. Tom fluisterde iets in haar oor. De vrouw schaterlachte meteen: „Hoezo, je bent een saaie artiest?”

Tom antwoordde snel: „Nee madame, ik ben een een AI-specialist, AI staat voor Artificiële Intelligentie.”
„Een watte, mijnheer?”

Tom wilde nog reageren maar op dat moment stapte koning Filip naar de eretribune om enkele prominenten de hand te schudden. Plots werd het daar heel stil. Tom veerde recht, want hij stond op nog geen drie meter van de sire en nam dus vlug enkele foto’s. Plechtige belofte ingelost. Ach mijn broer is geen artiest en ook niet saai. Jawel, hij is een levensartiest, maar vooral een AI-tiest.

Reacties