Alle begin is moeilijk – behalve bij discriminatie

Ik vraag me af hoe de Marokkaanse gemeenschap zich momenteel voelt. Na de stortvloed van discriminatie-shit door de media, de politiek en de man in de straat, zullen ze niet vrolijker zijn geworden. Wil je dan nog wel integreren?

Het laatste wat ik ervan zag was die afvoer van demonstranten. Op zich niks geks; ook Extinction Rebellion-betogers werden afgevoerd. Die mochten zelfs het asfalt meenemen. OK, eindje lopen en dan weer thuis. De koffie staat klaar. Bij de Marokkaanse betogers ging het ietsepietsie anders. Zij werden in het donker uit de bus gezet in Amsterdam-West bij industrieterreinen en havens, 10 km van hun woonwijk. Waar ben ik nou? En hoe kom ik weer th-? Boing, een klap met de knuppel. Blijkbaar mochten ze niet weten hoe ze th-kwamen. Op de filmbeelden was te zien hoe de ME de uit de bussen gezette Marokkaanse mannen en vrouwen achternazat en in het donker struikelende mensen mepten met wapenstokken. Het was ontluisterend.

Twee paspoorten-discriminatie

Daar kwam het kabinet nog bij met zijn dreiging mensen met twee paspoorten het Nederlandse af te nemen en ze uit te zetten. Vanwege onwelgevallige meningen. Bij hen was dat discriminatie en dat was streng verboden. Maar óver hen was het geen discriminatie, het was een mening. Dat Marokkanen puisten waren, bijvoorbeeld. Dat mochten de coalitiepartijen wel zeggen, al mocht niemand dat weten. De Grondwet vindt dat geen enkele discriminatie mag, om welke reden dan ook. Gelijke behandeling in gelijke gevallen. Als dat werd toegepast, liep heel Nederland leeg, want dan mocht iedereen zijn paspoort worden afgenomen. Na het nieuws van de laatste tijd zou dat niet eens een verlies zijn.

Onderzoekend Israël

En Israël, niet te vergeten. Dat land zou ‘ons’ weleens mores leren met een houtje-touwtje onderzoek waaruit bleek dat Marokkanen hier ook Hamas onder de leden hadden en dat uitzetting dus een goed idee was. Ze wilden zelfs wel helpen. Ja, Israël weet hoe je zoiets aanpakt: dat hebben ze wel laten zien in Gaza, de Westoever, Libanon, Syrië en Irak. Want hun internationaal recht is heel anders dan het echte internationaal recht en dat is geen discriminatie. Een griezelige gedachte, dat een land dat moslims haat, zo andere landen denkt te kunnen dwingen om dat ook te doen. Had Schoof niet eens op de tafel kunnen meppen: „Zo, ‘en nu is het afgelopen!” Maar die deed niks. Je kunt zelfs vrezen dat de satire van BNNVARA over Osdorp bittere ernst wordt. En dan vergaat het lachen je wel.

Alle begin is makkelijk

Het is heel simpel om te beginnen met discrimineren. Maar blijkbaar is ermee stoppen heel moeilijk. Toen de vrouwen werden gediscrimineerd hield ik mijn bek. Dat deed ik ook bij Joden, homo’s, ouderen, armen, vreemdelingen en de rest. En als ik zelf word gediscrimineerd, wat dan? Nou, dan houdt ook iedereen zijn bek. Ja; discriminatie is een boemerang en daar kom je maar op een manier vanaf: stoppen. Mijn vader gaf in wereldoorlog II, net als vele andere verzetsstrijders, joodse onderduikers een veilig onderdak. Hij zou vandaag de dag hetzelfde doen, maar dan met de Gazanen.

Racisme, een vooroordeel. En het merkwaardige is dat er niet eens rassen bestaan. Er bestaan alleen variëteiten die allemaal met elkaar vruchtbare nakomelingen kunnen voortbrengen. Waarom hebben we het dan nog steeds over ‘racisme’? Is ‘discriminatie’ soms te gewoon? Dat is ook raar; want als je de ene discriminatie bovenaan zet en de andere naar onderen, dan… ben je dus zelf aan het discrimineren. Mensen vanwege vooroordelen bedreigen, benadelen, belagen en ongelijk behandelen is altijd en overal discriminatie. Ongeacht welke mensen. En de staat moet iedereen ertegen beschermen. Anders is het dus ook discriminatie.

Wie gaat dat eens uitleggen aan Schoof en Israël? En aan alle anderen?

Reacties