Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig

Wanneer ik op social media de reacties onder een bericht over Israël bekijk, lees ik de meest verschrikkelijke verwensingen en vergelijkingen. Joden moeten de oven in, er moet zeep van ze gemaakt worden, wanneer wordt het werk van de nazi’s afgemaakt, het zijn ratten, het ongedierte van de aarde en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Vandaag ging ik naar de koshere bakker om een challe te kopen.

Bij het verlaten van de winkel kijk ik eerst goed om me heen. Door mijn hoofd gaat constant de vraag: is het veilig? Staat er iemand klaar om mij iets aan te doen, waarom? Omdat ik joods ben.

Geboren 30 jaar na de tweede wereldoorlog, maakt deze oorlog dagelijks deel van mijn leven uit. Soms op de achtergrond, tegenwoordig meer dan ooit.
Het is 2024, zo voelt het niet. Nederland is terug in de tijd gegaan. Dagelijks vraag ik me af of ik hier nog wel hoor, of ik hier welkom ben. Ik als liberaal joodse man, getrouwd met een man, vader van twee kinderen, wonend in de eens joodse stad Amsterdam. Amsterdam waar alles mogelijk was, Amsterdam waar iedereen kon zijn die hij maar wilde zijn, Amsterdam waar je als homo zonder gevaar over straat kon, Amsterdam, waar niemand je na keek, Amsterdam de stad die ooit eens stond voor vrijheid.

Na de Tweede Wereldoorlog werd, als hulde aan het verzet van Amsterdammers, het motto ‘Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig’ aan het wapen toegevoegd door Koningin Wilhelmina als blijk van waardering voor de opstelling van de stad tijdens de tweede wereldoorlog. Het geknakte rechtvaardigheidsgevoel van vele Amsterdammers en hun compassie met Joodse medeburgers leidde immers tot bijvoorbeeld de Februaristaking.

Past mijn stad dit motto nog?

Amsterdam, mijn eens zo mooie stad, al eeuwen de stad van mijn familie, Amsterdam, waar je niet meer jezelf kan zijn, Amsterdam, waar racisme en antisemitisme bij het dagelijkse leven horen.

Mijn oma zei altijd: de joden hebben het altijd gedaan. Nu ook weer wordt ons de schuld toebedeeld.

Wat is antisemitisme?

Als je zeker weet dat het de eigen schuld van de joden zelf is, dan weet je zeker dat het antisemitisme is… Shabbat shalom!

Reacties