De Wim Hof-methode

Weer een ‘klimmer’ die keihard naar beneden valt. In een diepe beerput zelfs. In de ogen van Wim Hof glinsterde iets verdachts. Ik kan dit ‘iets’ het best omschrijven als waanzin.

„Ik mis toch een beetje warmte”, zegt man, als ik hem vertel over het ontluisterende artikel in de Volkskrant over de ‘excentrieke iceman‘, die zijn kinderen en ex-vrouw jarenlang in de tang heeft gehad.

Uit protest wilde ik vanochtend bijna afzien van de ijskoude stroom water die ik sinds een jaar tot nu toe, ja echt, iedere ochtend neem. Wel pas de laatste paar minuten van mijn verder warme douche. Je voelt je als herboren. Helaas zakt dit tintelende, gelukzalige gevoel snel weg, maar geluksmomenten zijn nu eenmaal kort. Als je koud doucht of na de sauna in een ijskoud dompelbad glijdt, voel je dat Wim een belangrijk punt te pakken heeft.

Een ‘Wim Hofje’

Een ‘Wim Hofje’ zou je dit ritueel kunnen noemen. Ook de mensen die in buitenwater zwemmen, herfst, winter, dondert niet, namen in aantallen toe de laatste jaren. De methode van Wim Hof heeft dit aangewakkerd. Sporters en acteurs (onder andere Orlando Bloom) namen plaats in een ijsbad. Sommige mensen zetten zelfs een badkuip in hun achtertuin gevuld tot aan de nok met ijs. Geheel vrijwillig, stokkerig ademhalend nemen ze plaats in de kuip.

Helaas bleef het daar niet bij. Wim ‘veroverde’ de wereld met zijn gezondheidsvisie op ijsbaden en bittere kou. Tot Oprah Winfrey aan toe. Daar moet je ook voor in de VS zijn om iemand zo op te hemelen. Mensen met radicale grootheidswaanzin krijgen er vaker een poot aan de grond. Het leidde vorig jaar zelfs tot het idee van een speelfilm over Wim Hofs leven en zijn ijskoude visie op gezondheid.

Bruut en agressief

Dit was de druppel voor zijn kinderen en zijn ex-vrouw, lees ik in het goed voorbereide, zorgvuldig geschreven onderzoek en interview met zijn ex-vrouw, in de Volkskrant. De journalisten zijn niet over één nacht ijs gegaan. Leuke woordgrap, maar de rol van Wim Hof als agressor van zijn gezin is verre van grappig. Zijn kinderen zijn getraumatiseerd door het brute en agressieve gedrag van hun vader. Hij zou zijn gezin hebben blootgesteld aan mishandeling, woede, vernedering, jaar in, jaar uit.

Mensen die het moeilijk hebben in hun hoofd gaan soms op zoek naar zelfmedicatie. In het geval van Wim Hof had hij deze extreme kou en ontberingen misschien zelf ook nodig om zijn gekte eronder te houden. Ook vechten mannen zoals Wim Hof, nogal eens hun innerlijke conflicten uit met hun directe omgeving. Zijn gezin is hier op een ongelooflijke manier de dupe van geworden.

Voor Wim Hof is het maken van een film over zijn leven het toppunt van eer. Een krankzinnige gedachte.

Reacties